Xalidin esebine halına oxşatmaq üçün onun kimi ederek qaşımın birini qaldırıb qezeble üzüne baxdım. Evvelce teeccüblense de ne etmek istediyimi anlayıb o da eyni ifade ile üzüme baxdı. Sonunda ise ikimiz de dayana bilmeyib gülmeye başladıq. Elimden tutaraq meni yaxınlıqdakı mekanlardan birine aparıb zorla çay içirdib isitmişdi. Onun bu hallarına bezen o qeder ferehlenirdim ki... Hansı qız istemez ki , onun bele sevenin olmasını? Bu sarıdan çox xoşbext idim.
Eve geldikde nenem yene kebin söhbetini tutdurmuşdu deye mecbur Xalide zeng ederek veziyyeti izah etmişdim. O da heç bir kelme demeden razılaşmışdı. Sabahı gün Xalid Zerife ile bize gelerek nenemle birlikde mescide getdik. Zerife yene eyni soyuq ifade ile bizi süzürdü. Görünürdü ki , bura mecbur gelib. Nehayet , Allah qatında Xalidin halalı olmuşdum. Bu veziyyetde xoş hal olan nenem mescidden çıxdıqda her ikimizi qucaqlayaraq xeyir-duasını vermişdi :
-Xoşbext olun. Allah sizi ayırmasın. Xalid , qızım sene emanetdi.
-Narahat olma nene. Zeyneb bundan sonra menimledi. Ona xoşbextlikden başqa heç ne yaşatmayacam.
Nenem menim bu qeder gözel bir insana nesib olduğumu gördükde gözleri dolmuşdu. Meni qucaqlayıb bir xeyli ağlamışdı.
Eve çatdıqda men de nenemle birlikde eve girmek isteyirdim ki , Xalid yavaşca qolumdan tutub qulağıma
-Artıq arvadımsan. Men ne desem o da olacaq ,- deye pıçıldayıb gülümseyerek göz qırpdı.
Her şey o qeder tez baş verdi ki , sözümü deye bilmemiş , üreyimde qalmışdı. Sadece ona qezebli baxışlarımı tuşlamaqla kifayetlenmişdim.
Elçilikden sonra heç gözlemediyim halda Samirle Xalid arasında yaxınlıq yaranmışdı. Samir onun nece biri olduğunu görüb bütün etdiklerine göre peşman olmuşdu. Xalid de daha keçmişde yaşananlara böyük bir xett çekerek Samirle arada olan düşmençiliyi bitimişdi.
Bir neçe gün keçmişdi ki , Xalid nişan etmek barede söhbetler açırdı. Her defesinde Zerifenin sözlerini yadıma salıb bir behane ile ya hele tezdi deyirdim , ya da söhbeti deyişirdim. Sonunda ise döze

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 106 >>