Sadece axşamlar qısa çeken telefon danışıqlarımız olurdu. Gündüzler çox zaman Gülzar xalagile gedib ona baş çekirdim. Radioterapiyanın tesirinden saçları tamamile tökülmüşdü. Onu her gördükde gözlerim dolur , qeherden boğazım tutulurdu.

Nehayet , atam Bakıya qayıtmışdı. Atamın gelişinin sabahısı Elşad dayı bize gelerek yeniden toy meselesini qaldırmış , ancaq atamın qerarı deyişmemişdi. Sadece başqa bir variant ireli sürmüşdü :

-Men de Gülzar xanım göre pis oldum. Ancaq başa düşün ki , Men qızımın narahat yaşamasına icaze vere bilmerem. Eger razı olsanız bizim yaşamadığımız , vaxtile Samir üçün aldığımız ev var. Ev meselesi hell olana qeder Xalidle Zeyneb o evde yaşasınlar.

-Yox biz bunu qebul ede bilmerik. Hele Xalid... Xalid heç vaxt qebul etmez.

-Men Xalidle danışaram Gülzar xanım üçün qebul eder.

Qapının arxasında bu sözleri eşidib heyretimi gizlede bilmemişdim. Görünür , anam da bunu gözleyrdi ki , atamın bu qerarına sevinmişdi. Ancaq ne men , ne de Xalid bunu qebul ede bilmezdik.

Hemin gece olanlardan xeberdar olan Xalid zeng edib bu fikre keskin suretde etirazını bildirmişdi. Men özüm de istemediyim üçün Xalidi sakitleşdirib , bu fikirin bize uyğun olmadığını bildirmişdim.

Atam geldikden sonra Gülzar xanım yene demek olar , her gün zeng edib toy barede söhbet açırdı. Anam ise atamın fikrini dedikde her kesden ferqli olaraq Gülzar xanım razılaşmışdı. Düzü , anam onun bu reaksiyasını beyenmese de heç ne dememişdi.

Atamla Samir bir neçe defe Xalidle bu barede danışsalar da Xalid heç cüre razılıq vermemişdi. Diger terefen ise hekimlerin ümidleri solduran danışıqları görürdüm ki , onu da çaş-baş salıb. Her kes qerarsızlıqla dolu idi boğazına qeder.

Bir gün axşam yemek yedikden sonra Xalidin bize gelmesini çaşqınlıqla qarşılamışdım. Hele de atamın onu çağırmasını. Qapıda dayanıb

-Xeyir ola? Sen işde deyilsen? ,- deye dillendim.

-Qadir dayı çağırıb.

-Yaxşı. Xoş geldin. Keç içeri ,- deyib onu qonaq otağına devet etdim.

Atam

<< 1 ... 59 60 [61] 62 63 ... 106 >>