Xalidgil olduğunu görüb celd duvağı üzüme getirerek dayanıb onları gözleyirdim. Onlardan qabaq bütün qohum-eqreba otağa gelib yanımda dayandı. Vağzalı sedaları altında Xalid içeri daxil oldu. Başımı azca qaldırıb ona baxdıqda bu adama bir daha heyran olmuşdum. Bütün yaraşığı ile yanıma yaxınlaşıb gülü mene uzatdı. Men ise hele de key kimi dayandığım üçün gülü götürme siqnalı mene gec çatmışdı. Gülü celd Xalidin elinden qapdım. Her ikimizin valideyni gelib xeyir-dua verdikden sonra Xalidin qohumlarından biri bağladı belime qırmızı lenti. Ardınca atam meni çırağın başına fırlatdıqda bu defe hiss edirdim ki , özümü saxlaya bilmeyecem ve ağlayacam. Vağzalı sesini eşitdikde yere çöküb hönkür-hönkür ağlamamaq üçün Xalidin elinden bütün gücümle berk yapışmışdım. O da bunu hiss etmişdi ki , mene doğru eyilib asta sesle
-Sakitleş ,- deye dillendi.
Axı men hele doymamışdım ata evine... Ata evindeki istiliyi , nevazişi eminlikle bilirdim ki , Xalid mene yaşadacaq ancaq " ata evi " anlayışı her bir qız kimi menim üçün de tamam ferqli , doğma ve eziz idi.
Maşına eyleşdikde Xalid elimi buraxmadan maşını işe saldı.
-Zeyneb niye ağlayırsan? Ne vaxt istesen men seni getirecem atangile.
Burnumu çekib
-Bilirem ,- deye cavablandırdım.
Menim bu halıma gülümseyen Xalid
-Bes niye ağlayırsan? Makiyajın da pozulacaq , bir defe de ona göre ağlayacaqsan. Al bu salfeti sil üz-gözünü ,- deye elinin altından salfeti götürüb mene verdi. Güzgüde üz-gözümü qaydaya salıb nezerlerimi yeniden yola yöneltdim.
-Çox gözel görünürsen. Elimde olsa ele seni burdan eve aparardım ,- deyib elimden öpdü.
Restorana çatdıqda alqış sedaları altında zala keçdik. Resmi nigahımız baş tutduqdan sonra Xalid duvağı qaldırıb alnımdan öpdü. Hemin yene de özümü saxlaya bilmedim. Bir damla gözyaşım yanağımdan süzüldü.
İlq reqsimizi etmek üçün zalın ortasına doğru addımladıq. Her şey o qeder tez baş vermişdi ki , heç ilk reqsimiz üçün mahnı bele düşünmemişdim. Ancaq Xalid unutmamışdı.
Biz tanış olduğumuzdan

<< 1 ... 64 65 [66] 67 68 ... 106 >>