Xalidin bacısıdı. İstemirem kimse danışsın onun arxasınca.
Anam daha heç ne demedi. Biraz da oturduqdan sonra eve qayıtdı. Men ise hele de anamın dediklerini düşünürdüm. Heqiqeten Zerife bele bir şey ede bilerdi? Düzdü , boşanmış qadının arxasınca danışan çox olur , ancaq , od olmayan yerden tüstü çıxmaz. Bir terefim Xalide bu haqda demek istese de , diger terefim "durduq yere qan qaraçılıq salma" deyirdi. Ele bu sebebden susmağa qerar vermişdim.
Xalid ise her gün işden gelende menim sevdiyim ne varsa hamısını alıb getirir , qayğıma qalır , meni ezizleyirdi. Nece deyerler , bir elim yağda bir elim balda idi. Qapını açıb yene Xalidi elleri dolu görüb kömek etmek istesem de imkan vermedi.
-Xalid yene mağazanı boşaltmısan ,- gülüb üzüne baxdım.
Heç ne demeden gülümseyerek meni öpüb içeri keçdi. Yemek yeyerken bele az qala balaca uşaqlar kimi meni yedizdirirdi. Her zaman ciddi olan indi ele hereketler edirdi ki , özümü gülmekden saxlaya bilmirdim.
-Ne gülürsen? ,- qaşının birini qaldırıb ciddi ifade ile üzüme baxdı.
-Heç ,- desem bele hele de gülürdüm.
-Gel bura sen ,- deyib meni qucağına alaraq yataq otağına apardı.
-Xalid burax yaxşı gülmürem ,- mesum ifade ile üzüne baxdım.
-Ağca xanım artıq gecdi.
Meni yatağa qoyub gah qıdıqlayır , gah da öpürdü.
-Xalid eleme gülmekden keçinecem ,- gülmekden qırıq-qırıq danışırdım. Ona itelemeyim deye ellerimi de başımın üzerinde çarpazlaşdırıb tutmuşdu. Üzünü yuxarı qaldırıb gözlerime baxdıqda ikimiz de gülmeyi dayandırdıq. O qeder yaxın dayanmışdı ki , nefesi üzüme vururdu. Xalid nadir hallarda mene bele baxardı. Hemin vaxt sevgisini o qeder güclü hiss edirdim ki , yanlış seçim etmediyimi bir daha anlayırdım.
-Her defe sene baxanda seni ilk gördüyüm günü xatırlayıram. Balaca , sakit , ürkek baxışlı .. ,- sesi asta ve xırıltılı idi.
-Meni ilk defe seslemeyin hele de qulaqlarımdadı. Utanc , qorxu , heyecan .. Ne hissler keçirmişdim onda ..
İkimiz de susurduq .. Xalid astaca yaxınlaşıb dodaqlarımdan öpmeye

<< 1 ... 73 74 [75] 76 77 ... 106 >>