başladı.
Hamileliyimin artıq dördüncü ayı idi. Özüme gelirdim yavaş-yavaş. Buna göre de Xalidi Gülzar xalagile getmeye razı sala bilmişdim. Her gün getmeye icaze vermese de heftede 3-4 defe seherler meni aparır , axşamlar eve qayıdırdıq. Gülzar xala ise artıq yavaş-yavaş sağalırdı. Radioterapiyalar davam etse de , analiz cavabları yaxşıya doğru getdiyini bildirirdi. Deyişmeyen tek şey ise Zerifenin mene olan kini ve qezebi idi. Bezen men bele göresen ne etmişem deye öz-özümden şübhelenirdim. Axşama doğru yemek hazırlayıb Elşad dayı ile Xalidin gelmesini gözleyirdik. Son zamanlar ise Gülzar xala mene qarşı sanki daha da mülayim olmuşdu.
-Qızım çox yorulursan otur , ikicanlisan sen.
-Yox Gülzar xala üç aydı yatıram onsuz. Elim-ayağım quruyub sanki ,- deye gülümseyerek üzüme baxdım.
Biraz keçmişdi ki , hamı eve gelib süfre başında eyleşdik. Yemek yeyerken Xalidin menimle maraqlanması , zorla yedizdirmesi Zerifeden başqa her kesin gülüşüne sebeb olmuşdu.
-Men neçe illik oğlumu bele bilmirdim ,- deye Elşad dayı gülmeye başladı. Gülzar xala da onun sözüne qüvvet verib gülerek bize baxdı.
Zerife ise qeribe baxışlarla bizi süzürdü. Hiss edirdim ki , bizim xoşbextliyimiz onun heç üreyince deyil. Biraz daha oturduqdan sonra Xalidle eve yollandıq.
Günler , hefteler bir-birini evez edirdi. Hamileliyimin yeddinci ayına gelmişdim artıq. Bir terefden Xalidin borcları , diger terefden dünyaya gelecek övladımızın xercleri meni emelli düşündürürdü. Hem de getdikce ağırlaşdığım üçün eseblerim tarıma çekilirdi. Son zamanlar da yaman esebi olmuş , durduq yere isterika qaldırırdım. Xalid de her defesinde meni sakitleşdirirdi. Ancaq bezen onun da esebleşdiyini hiss edirdim. Her adi şeyden dava çıxarır , sesimi başıma atırdı .
Bu günlerde meni tek qoymayan tek insan ise Şefeq idi. Bezen bize geler , onunla danışdıqda rahatlayardım. Bütün olanları ona danışdıqda Xalide demeyimi tekid etse de menim Xalide nese demek fikrim yox idi.
-Sen susduqca o "poddelka" sarışın baldızın

<< 1 ... 74 75 [76] 77 78 ... 106 >>