qabların sesine dik atılıb geriye çekildim.
-Sen meni deli etmeye and içmisen ?! Söz soruşuram senden !
-Xalid dalaşmaq istemirem. Meni mecbur etme ,- mümkün qeder sakit ve soyuqqanlı olmağa çalışırdım. Sesim titrese de sözümü axıra çatdıra bilirdim.
-Zerife ile niye dalaşıbsan ? Neler olub menden xebersiz?! Ne deyib sene ? ,- deyib qollarımı sıxdı.
Zerifenin adını eşitmeyimle tezece yatan cinlerim yeniden oyandı.
-Nedi?! Yoxsa bacının terefini tutacaqsan?! Seni doldurub üstüme gönderibler ! Yoxsa sen de ailen kimi meni daha beyenmirsen ?! Beyenmirlerse oğlunun atamın evinde ne işi var?! Beyenmirlerse niye aylardır oğlu atamın evinde yaşayır ?!
Sözümü bitirmeyimle qollarımın boşaldığını hiss eledim. Xalid ilk defe idi mene teessüf dolu , ağrı-acı dolu gözlerle baxırdı. Dediyim sözler hele indi mene çatmışdı. İlahi , men ne demişdim ?! Xalid daha bir kelme demeden metbexden çıxdı. Gözümü divara dikib dayanmışdım. Bir deqiqe keçmemişdi ki , qapının çırpılmağını eşidib diksindim. Ele bu an müvazinetimi itirib yere çökdüm. Ağlamaq istesem de ne ise mene mane olurdu. Ağlaya bilmirdim . Boğazımda ne ise düyünlenib qalmışdı . İndiye qeder heç ne menim canımı bu qeder yandırmamışdı. Bununla da bir ili tamam olmayan aile bir kelme sözle dağılmışdı. Xalidin nece qururlu olduğunu bilirdim. Bundan sonra onun qarşısında yıxılıb ölsem bele bu eve qayıtmazdı. Sehere qeder oturduğum yerde qalmışdım. Bir damcı olsun göz yaşı axıtmamışdım. Elece gözümü bir nöqteye zilleyib deli adamlar kimi qarnımı qucaqlayıb kimi qabağa , arxaya yellenirdim. Stuldan tutub ayağa qalxdım. Telefona yaxınlaşıb eve zeng etdim. Saatdan xeberim olmasa da zennimce hele erken idi. Çünki cavab veren yox idi. Biraz gözledikden sonra yuxulu sesle anam desteyi qaldırdı.
-Ana gelin meni aparın bu evden ,- heç ne demeden birbaşa dillendim.
-Zeyneb ne olub ? Xalid hanı ? Dalaşmısınız ? ,- anamın yuxusu bir anda qaçıb telaşlı ses tonu ile suallarını yağdırmağa başladı.
-Sizi gözleyirem ,- deyib desteyi

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 106 >>