menim eve gelmeyimle bağlı söhbet yayılmışdı artıq. Anam ise hamileliyimi ağır keçirdiyim üçün mene evde baxdığını behane edib bir müddetlik de olsa söhbeti bağlamışdı.
Artıq imtahanlarım da başlamışdı. Ders oxuduğuma göre az-çox başım qarışırdı. Iyun ayı bütün imtahanları verib bitirmişdim.
Bu aralar ise sancılarım daha da artmışdı. Hemin gece ise indiye qeder yadımdadı .. Sehere qeder yerimde sancıdan qıvranmışdım. Hele doğuşa 15 gün qalıb deye belke de adi sancılardan biridir düşünüb bütün ev ehalisini ayağa qaldırmaq istemirdim. Elimde telefon defelerle Xalidin nömresini yazıb zeng etmek istesem de cesaretim çatmırdı. Ancaq bu bir heqiqet idi ki ; indi en çox ona ehtiyacım vardı. Sancım o qeder artmışdı ki , nefesim kesilir , hetta mene ele gelirdi ki , bu sancılar meni öldürecek. Seher 5-6 radelerinde artıq dayana bilmeyib ağrı içinde anamı sesledim. O da son vaxtlar mene göre oyaq yatırdı deye ele ikinci çağırışımda özünü çatdırmışdı. Yazıq qadın o qeder heyecanlı idi ki , celd yanıma gelib evvelce meni sakitleşdirdi , ardınca Samirin otağına gedib onu oyatdı. Samir de heyecanla geyinib otağıma gelerek mene ayağa qalxmağa kömek etmişdi. Men ise artıq ağrılardan döze bilmeyib ağlayırdım. Az qala "Xalidi isteyirem" deye qışqıracaqdım. Xestexanaya gelib çatdıqda hekimim Fexriyye xanım meni gülerüzle qarşılamışdı.
-Qorxma qızım sakit ol yaxşı olacaq ,- deyib başımı sığallayır , elimi tutub meni sakitleşdirmeye çalışırdı.
Men ise ya ağlayır , ya da qışqırırdım. Bu veziyyetde meni sakitleşdire bilecek tek insan Xalid idi. Ancaq indi bele ona o qeder esebi idim ki .. Niye meni bele veziyyetde tek buraxmışdı?!
Ağrılarla , qışqırıqlarla , sancılarla keçen doğuş nehayet bitmişdi. Doğuşdan sonra sadece övladımın qışqırıq sesini eşidib ardınca yuxulamışdım. Neçe saat keçmişdi bilmirem ancaq gözümü xestexana otağında açdıqda arxası mene teref pencereden heyeti seyr eden birini gördüm. Bir an kim olduğunu seçe bilsem de diqqetle baxdıqda Xalid olduğunu gördüm. O

<< 1 ... 82 83 [84] 85 86 ... 106 >>