Biraz keçdikden sonra Gülzar xanımla Eliad dayı geldi. Gülzar xala o qeder sevincli idi ki , hiss olunurdu xeberi eşidende ağladığı. Yanıma gelib meni qucaqlayaraq tebrik edirdi. Elşad dayı da meni öpüb tebrik etmişdi. Oğlumu gördükde ikisinin de sevinci gözlerinden oxunurdu. Gülzar xala onu qucağına alıb "balaca Xalid" deye-deye ezizleyib , öpürdü.
-Adını ne qoyacaqsınız ? ,- Gülzar xala heç fikirleşmediyim ve gözlemediyim sualı vermişdi.
-Xalid qoyacaq , bilmirem hele. ,- deyib zorla da olsa gülümsedim.
Biraz da yanımda qaldıqdan sonra çıxıb getmişdiler.
Bir hefteye yaxın xestexana qalmışdım. Xalidin üzünü görmesem de anam her yanıma geldikde Xalidin her gün gelib oğlumuzu gördüyünü ve menimle maraqlandığını deyirdi. Ancaq niyese beyzadenin üzünü görmürdüm.
Bir hefteden sonra axır ki , çıxırdıq xestexanadan. Anamgil , Xalidin ailesi hamısı burda idi. Hele üstelik utanmadan Zerife de gelmişdi. Xestexanadan çıxdıqda Anamla Gülzar xala meni mecbur Xalidin maşına eyleşdirmiş , özleri ise Samirin maşını ile gelmişdiler. Yol boyu sesimi çıxartmadan dayanmışdım. Xalidin arada bir baxışlarını üzerimde hiss etsem de qorxudan ve heyecandan üzümü ona teref döndere bilmirdim. Elimde oğlumun paltarını sıxıb heyecanımı ondan çıxırdım. Eve çatdıqda üzüme bele baxmadan qırmızı üzlü bir kitabçanı mene uzatdı. Diqqetle açıb içine baxdıqda üzümde gülüş yarandı.
-Hüseynov Ömer Xalid oğlu ,- deye asta , gücle eşidilecek sesle pıçıldadım. Xalid aylar evvelki söhbetimizi unutmamışdı ..
Bilmirem Xalid meni eşitmişdi ya yox , sözümü bitirdikden sonra maşından enib gelib qapımı açdı. Ömeri qucağımdan alıb menim de düşmeyimi gözledi. Men ise hele de ağrıyırdım deye asta , ağır addımlarla maşından endim. Ele tezece maşından düşmüşdüm ki , Samirgilin geldiyini gördüm. Menimle Xalidden başqa her kesin üzü gülürdü. Eve qalxdıqda anamın tekidi ile Xalid de içeri keçmişdi. Men ise key kimi dayanıb üzüne baxırdım. Her kes süfreye eyleşib deyib-gülerek yemek yeyirdi. Men ise qucağımda

<< 1 ... 84 85 [86] 87 88 ... 106 >>