deyib üzüme bele baxmadan Ömerin yatağına yaxınlaşdı.
Men ise yatağın üzerinde oturub gic kimi onu izleyirdim. Yatağa doğru eyilib Ömeri öpdükden sonra çıxıb getmişdi. Bir insan bu qedermi hissizleşe bilerdi? Evvelki Xalidi aparıb yerine tamam başqa Xalid qoymuşdular sanki. Bu ise üzde bildirmesem bele içden-içe meni mehv edirdi. Bu qeder mübarizeden sonra qurduğumuz aile gözümüzün qabağında dağılırdı ve heç birimiz heç ne etmirdik. Qıraqdan baxan olsa bizim halımıza bilmezdi gülsün yoxsa ağlasın .. Bir-birini illerdir seven cütlük ve indi düşdükleri veziyyet .. Biz bunun üçünmü bu qeder adamı qarşımıza almışdıq ? Bunun üçünmü bu qeder ezab-eziyyete , zülm-zelalete , tehqirlere dözmüşdük ? Bu fikirler meni bir an olsun rahat buraxmırdı. Bezen deli olmağa doğru addım atdığımı düşünürdüm , hetta.
Menim artıq eve geldiyimi bilen atam axşama doğru mene zeng edib tebrik etmiş ve bir neçe güne bura geleceyini demişdi. Canıma üşütme gelmişdi. Atamın bizim veziyyetimizi öyrendikde ne reaksiya vereceyini çox gözel bilirdim.
Üzümü güldürenler ise nenemle Şefeq idi. Şefeq xala olduğu üçün az qala gece-gündüz bizde yatırdı. Nenem ise neticesi olmuşdu deye yere göye sığmırdı. Telefonda o qeder ağlamışdı ki , zorla sakitleşdirmişdik. Seheri günü çıxıb Bakıya gelmişdi. Ömeri qucağından yere qoymurdu. Oğluma hesret qalmışdım deye bilerdim. Sadece süd verende qucağıma verirdi. Nenem de nelerse olduğunu hiss etmişdi , ancaq bir kelme olsun soruşmamışdı.
Aradan heç üç gün keçmemişdi ki , atam dediyi kimi gelmişdi. Ömer üçün o qeder paltar , oyuncaq almışdı ki , bir otaq dolmuşdu.
Şam yemeyi üçün süfreye eyleşdiyimiz vaxt atam aniden mene doğru baxışlarını zilleyib
-Xalid hanı? ,- deye dillendi.
Bu sualın verileceyini bilirdim ancaq cavabını özüm de düşünmemişdim. Anam menden evvel davranıb
-Xalidin işleri çox olur bilirsen , ona göre gele bilmir. ,- deyib atamı razı sala bilmişdi.
Men ise zorla gülümseyib masaya eyleşmişdim. Tikeler boğazıma düzülmüşdü. Heç ne yeye

<< 1 ... 86 87 [88] 89 90 ... 106 >>