sözüme davam etdim ,- men de onu evden qovdum.
Nenem neyi gözlese de menden bele bir şey gözlemediyi üz ifadesinden aydın görünürdü. Söhbetin meğzinden kenara çıxıb meni danlamaq isteyini duysam da o , hele ki , mezemmetini sonraya saxladı :
-Zerifenin ne dexli var meseleye?
Bir hime bendmiş kimi ilk günden Zerife ile yaşadıqlarımı , onun sonuncu defe mene dediklerini , hetta boşanmaq üçün erize verdiyimi bir-bir neneme danışdım. Nenem de artıq Zerifenin ünvanına 20 illik heyatımda ilk defedir eşitdiyim qarğışları deyirdi.
-Onu görüm nogofil güllesine tuş gelsin. Heç axşama sağ qalmasın. Eybiyox , mene de yaman Şefiqe deyerler. ,- nenemin bu "neobıçnıy" qarğışlarına bilmirdim gülüm , yoxsa menasını derk etmeye çalışım. Bir de tebii ki , sonuncu dediyi söz ağlımda qalmışdı.
-Nene ne edeceksen ki?
-Sen qarışma men bilirem ,- deyib otaqdan çıxdı. Daha bilmirdim ağlından neler keçir , ancaq ümid edirdim ki , başımı ağrıdacaq ne ise olmaz.Nenem sözlerini deyib getdikden sonra arxasınca baxa-baxa qalmışdım. Bilirdim nenem yene nese edecek. Ancaq tek istediyim boşanma meselesi hell olana qeder başımın dinc olması idi. Yatağa uzanıb gözümü tavana dikmişdim. Ne arzularla , ne xeyallarla , ne ümidlerle qurduğum aile indi dağılırdı. Belke de evvelden anamla atam haqlı idi. Biz heç aile qurmamalı idik. Ancaq peşman deyilem. Ne Xalidi tanıdığım üçün , ne de onunla bu yolda addımladığım üçün. İndi ondan geriye sadece gözel günlerin gözümde canlanan fragmentleri ve Ömer qalmışdı. Gözümü yumub Xalidi gördüyüm ilk andan etibaren bütün xatireler gözümde canlandı. Sevgimiz , mübarizemiz .. Meni en çox kövrelden ise bir daha mene "Ağca qız" deye müraciet eden olmayacaqdı. Yene gözlerim dolmuşdu. Meni ağuşuna alıb ağladan xatirelerden Ömer xilas etmişdi. Ayağa qalxıb onu qucağıma alaraq sakitleşdirirdim. Ancaq Ömer sakitleşmek bilmirdi. Bezen mene ele gelirdi ki , oğlum da hiss edirdi menim kederli vaxtlarımı. Axırı dayana bilmeyib Ömer qucağımda yere oturub onunla birlikde

<< 1 ... 96 97 [98] 99 100 ... 106 >>