geler ve dediyi kimi bu söhbeti sonraya saxlayar. Yatağımda oturub içim içimi yeyirdi. Gözüm qapıda her an Xalidin içeri girib meni boğmağını gözleyirdim. Yarım saata yaxın baxt keçmişdi ancaq ses-soraq yox idi. En son ise qapının çırpıldığını eşidib dik atıldım. Otaqdan çıxıb dehlize geldikde heç kimi tapmadım. Nenemın yanına getdikde divanda sakit oturmuşdu.
-Nene kim idi geden? Ne oldu? Ne danışdınız Xalidle? ,- heyecanla sualları ard-arda düzürdüm.
-Her şeyi danışdım ona.
Nenem ele sakit , aheste şekilde cümlesini dedi ki , sanki Xalide mağazadan çörek almağını tapşırıb.
-Nene indi alem qarışacaq bir-birine. Ömerin ad günü qabağı niye etdin ki? ,- az qala uşaq kimi ağlayacaqdım..
-Qorxma Xalide dedim. Bu mesele Ömerin ad gününden sonra açılacaq.
Nenemin bu sözü üreyime su sepse de menevi cehetden o qeder yorğun idim ki , hansısa söz-söhbetin ağırlığını qaldıra bilmezdim. Nenemin teselli veren sözlerinden sonra otağa çekilib yene fikirlerle yalnız qalmışdım. Bilmirdim neler olacaq. Heç bilmek de istemirdim. Geceye qeder Ömerle başımı qatmışdım. Ancaq heç cüre ağlımdan çıxmırdı. Ömeri yatırtdıqdan sonra men de yatmağa hazırlaşırdım ki , telefonumun zeng çaldığını gördüm. Heç telefona baxmadan üreyim suretle döyünmeye başladı. Bilirdim ki , ne ise pis bir şey olub gece vaxtı. Telefona baxdıqda Zerifenin adını görüb daha da beter heyecanlandım. Özümü ele alıb desteyi götürmeyimle Zerifenin ağzına gelenleri sıralaması bir oldu.
-Sen ne arsız adamsan?! Xalide neler demisen?! Bayaqdan düşüb üstüme! Men ne vaxt seni incitmişem?! Bir meni vurmadığı qaldı sene göre !
Key kimi dayanıb Zerifeye qulaq asırdım. Ele danışırdı ki , sanki menle Xalidi ayıran o deyil.
-Menim heç neden xeberim yoxdu. ,- soyuqqanlılıqla cavabını verib desteyi asdım.
Onun sözlerine qulaq asıb daha da esebleşmek fikrim yox idi. Sehere qeder ne qeder çalışsam da gözüme bir deqiqe olsun yuxu getmemişdi. Ömerin yuxudan oyanması ile yerimden qalxıb yemeyini hazırladım. Axşama qeder ne

<< 1 ... 98 99 [100] 101 102 ... 106 >>