icaze vermirem.. olsa da üzülmürem..Söz verdiyim kimi hele de gülümseyirem..Hele de sevincime sebeb var...hele de seni sevirem... .. Her mektubumda yazıram, yorulmuram, heç vaxt da yorulmadım bu sözden: Anam seni çox isteyirem... her şeyden, her kesden... Sene meni tek buraxma, bu insanlarla bacara bilmeyecem demişdim.meni tek qoyub getdin, amma eybi yox... Söz vermişem..Ölene qeder dik duracam, vursalar da,yıxsalar da dik duracam.. Eyilmeyecem.Söz!
Bu gün namazımda senin üçün çoxlu dua etdim, eşitdinmi?Allahdan sene çoxlu dualar diledim..İnşallah qebul eder..Anam, söz vermeseydim bir deqiqe de buralarda qalmazdım, gelerdim oralara... yanına... amma sene sözüm var.. sözüm var... Seni heç bir zaman eyilmeye qoymadım, sağlığında cismini, meneviyyatını . qürurunu alçaldanı men alçaltdım! Sene söz demeye qoymadım! Vurduqca vurdular..direndim..yıxılmadım.bacara bildiyimi etdim senin üçün. Inden sonra da ederem..ta oralara qeder gelmeye hazıram.. yeter ki çağır meni... yeter ki sen iste... Sağlığında dediyin sözleri ne yaxşı ki dinlemişem.Men özümden, övladlığımdan narazı olmadım. Sen oldunmu?Ümid edirem yox..ümid edirem... her mektubumda senden üzr isteyirem.. yene de isteyirem, seni incitmişemse bağışla...daha şekillerimize baxıb ağlamıram.İçimden bağıraraq seni menden aldığına Allaha üsyan etmirem.Sözlerime emel edirem. Söz verirem seni hemişe seveceyem...Ruhunu yanımda,ellerini saçlarımda hiss edirem.İndi ise getmeliyem. Mektubumu yene eyni yere qoyuram... oxuyarsan..sözmü? Öpüşümü kağız parçasına etibar etmedim..saxladım o diyara geldiyimde özüm çatdırmağım üçün. Qucaqlıyıb qoxunu içime çekmek üçün..saxlamışam.. gel deyende gelmek üçün dayanmışam. Menim qara gözlü anam, meger men seninle yaşayırmışam...
Bu mektubu oxuyandan sonra Cabir Novruzun bir şeiri yadımda düşdü :
Bu serdaba sevgilerden, hörmetlerden xoşum gelmir.
İstemirem vaxt-vedesiz şöhreti men,
Bir an ömrü milyon qızıl ölüm gele, deyişmerem...
Diri üçün iyne boyda hörmeti men
Ölü üçün min heykele
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç
