BURUQ,BURUQ-BURUQ,
GEL SENE SEVMEK OYREDIM. . .>
Bu sozlerle beynime qisqancliq siqnallari getdi. Kim idi saclari buruq? Menim saclarim duz olduguna gore mene oxumadiqi aydin idi. . .Ayten? Yoo,o ki oglan kimi saclarini saxlayir. Gulnar da hemcinin. . .Gulmire. . .he,he, Gulmire,o qiz,onun saclari qivrim idi.
Beynimde apardiqim analizlerin neticesinde yene kovrelerek meni aglamaq tutdu.Qayidib divana cokdum. Bu <wubheler>beynimi yeyirdi. Duwunmekden az qalsin deli olacaqdim ki,Ayxan boynundaki desmalla saclarini qurulaya-qurulaya duwdan cixdi. Meni yene sifetimdeki zehrimarla gorub duruxdu.
-gunaydin,qawqabaqli meleyim. Yene lenete gelmiw weytan menim eleyhime qulagina ne picildayib?deyib tebessum etdi.
Ayxana baxdim. Yene azca uzanmiw nemli saclari alnina dagilmiwdi. Uzunde yarawiqina reng qatan xow bir tebessum var idi. Bu simaya hansi qiz <yox>deye bilerdi ki,duwunub yene dodaglarimi buzdum. O,gelib yanimda eylewerek elini saclarimda gezdirdi.
-yene ne olub menim birdeneme?
-Gulmireyle aran necedi?
-GULMIRE?o teeccuble qawlarini catdi-yaxwidi,ne olub ki?
-Toxunma mene! Yene tutmam tutmuwdu.
-Ay Nermin,ne olub axi? Yene neylemiwem men yaziq xeberim de yoxdu?
-ona oxuyurdun da o mahnini,he? Onsuz da ewitdim,danma! Telleri buruq-buruq,yox bir. . .
Ayxan ellerini bir birine vurub waqqanaq cekdi.
-ay Allah,mene sebr ver. Yaziqam,bu cavan yawda olmeyim.
O guldukce beynimde yeni senariler yazirdim.
Ayxan meni sakitlewdirmek,imandirmaqcun o ki var caliwsa da hec cur ozumu haqsiz hesab etmirdim.
O,hele de agladiqimi gorub qarwimda diz cokerek ellerimden yapiwdi ve adetine xilaf cixmadan yene tek tek barmaqlarimi opdu.
-Nermin,qurban olum sene. At bu fikirleri daha beyninden. Menden wubhelenme. Bilirem,bawa duwurem seni,hamilesen,eseblerin normal deyil. Amma,sen de meni bawa duw. Gozum senden bawqasini gorurse,kor qalim!deyerek yanaqlarimi quruladi.
Ne ecebse onda Ayxanla razilawib ona haqq verdim. Men sakitlewende o burnumdan opub
-amma,etiraf

<< 1 ... 140 141 [142] 143 144 ... 154 >>