guclu qollarindan xilas olub otagima goturuldum. Qapini iceriden baglamiwdim. Anamin,atamin bagirtilari qulagimda uguldayirdi. Yadimda qalan bir tek odur ki,dolabdan goturduyum sakitlewdiricilerin hamisini ovcuma yiqib carpayida oturmuwdum.Sakitlewmek meqsedile evvelce 1...2. . .3. .daha sora butun hebleri acgozlukle bogazima tokdum. .Belke de bu sakitlewmek ucun deyildi.Men bu aciyla yawaya bilmezdim. . .
Gozumu acanda ozumu xestexana otaginda,anamin bawim uste feryad qopardiqini gordum.Ayaq dirnaglarimdan tutmuw saclarimin diblerine qeder butun vucudumda dehwetli bir agri vardi. Deqiqeler otdukce her wey aydinlawirdi.
Men intihar etmiwdim. .medem yuyulmuwdu

-qizim,anam davamli olaraq saclarimi oxwayirdi. Atam ise qapinin yaninda dayanib yaziq yaziq uzume baxirdi. Her ikisinin simasinda caresizlik dolawirdi.
Yene anamin o dehwetli sozlerini xatirlayanda sinemden honkurtulu bir feryad qopdu. Anamgil meni sakitlewdire bilmirdi..
Olmek,bu acidan birdefelik qurtulmaq isteyirdim.
Atamin
-isterikadir!deye qiwqiraraq komeye hekim cagirmasindan bawqa hemin gunden hec bir wey yadimda qalmayib. . .
. . .Xestexanada olmagimin 23cu gunu idi. Zaman nece kecmiwdi,bilmirdim. Her oyandiqca sakitlewdirici vuraraq meni yatirirdilar deye hec neden xeberim olmurdu. Ozume yenice gelmeye bawlayirdim. Dogrudan da zaman unutdur,o aciyla yawamaga aliwdirir insani. Men de eleydim,qebul etmemiwdim,amma,oyrewmiwdim. Elimden ne gelirdi ki bawqa?
Heyat gozumde bomboz bir renge burunmuwdu. 24saat xestexana otagi. . .bezmiwdim her weyden. Yorulmuwdum,gucum yox idi. Icimde urek evezi agir bir daw vardi sanki. Cox aci cekirdim.
Atamla anamin gosterdiyi qaygi,nevaziw hec neye yaramirdi.
Beynimde bir tek Ayxan ve onunla bagli cavabsiz suallar vardi.
Axi niye? O bunu nece etdi,niye etdi axi? Meni bu qeder severken. . .men bu qeder severken. . .
<Artiq sen ve men deye bir wey yox,Biz variq>deyen Ayxan,indi biz yoxuq,sen de yoxsan. .bir tek men varam. Umudleri qirilan men. . .
Tam 5 ay

<< 1 ... 76 77 [78] 79 80 ... 154 >>