incitmezdi,bilirem.
Otaq o qeder sakit idi ki,Ayxanin ara sira nefes alib veriwi ewidilirdi.
-men kecmiwi unutmuwam,maraqli deyil-deyib kabinetden cixdim. Dunya bawima ucmuwdu. Ayaqlarimda taqet yox idi. Divarlara tutuna-tutuna otagima geldim. Tek qalan kimi meni honkurtu bogdu.
Insanin en aciz oldugu an,goz yawlarini oz elleriyle silmesidi. . .
Bu mene yeni zerbe oldu. Kaw hec Ayxanla tekrar qarwilawmazdim. Men aci cekmeye layiq deyildim. . .
Yox,men bundan sora burda qala bilmezdim. Onunla her uz uze geliwim xatirelerimi oyadaraq mene daha cox aci verecekdi. Amma yene de onun bawqasina aid olma heqiqetini qebul eleye,inana bilmirdim. Inana bilmirdim ki,birge qurdugumuz xeyallari bir bawqasiyla gerceklewdirib. Bu ele aci verirdiki mene. . .Ozumu toparlayib iwden cixmaq ucun erize yazaraq onun kabinetine kecdim.Hec qapini da doymemiwdim ve buna Ayxan da teeccublenmemiwdi. Yaxinlawib hec ne demeden erizeni masaya qoydum.
-Bu nedi?
-erize.
-ne erizesi?qawlarini cataraq gah mene gah qarwisindaki vereqe baxdi.
-iwden imtina edirem-ozumu ne qeder guclu olmaga mecbur etsem de sesimdeki titreyiw meni ele verdi
-bundan sora burda iwlemek istemirem,dedim ve pewman oldum. Kaw demezdim. Ayxan,onu unutmadiqimi bildi yeqin ki. .
O,gozlerini menden cekmeyerek vereqi ezik ezik eleyerek amirane sesle
-seni desteklemirem,deyerek mene yaxinlawdi. Elini ciynime qoyanda oz sesime ozum diksindim
-Bawqasina toxunduqun elle mene toxunma,Ayxan!
Geri cekildi. Sesi quru olsa da titreyiwliydi.
-Nermin,xahiw edirem. . .birden bire bele qerar verme. Isteyirsen hec uzlewmeyek,isteyirsen bura gelmeyim,gozune gorunmeyim,amma,iwden cixma. . .
Yene fikirlerim qariwdi. O niye bunu isteyirdi ki?
-senin kimi bir kadri itirsem,tekrar tapa bilmerem.
Ayxanin bu sozleri o anki aglimla mene wubheli geldi. Bu sozler daha cox<SENI ITIRMEK ISTEMIREM>kimi seslendi.
Geldiyim kimi de otaqdan cixdim
Dogrudan da o gunden sora tam 3ay Ayxani gormedim. Daha dogrusu,gordum,o da uzaqdan uzaga.

<< 1 ... 95 96 [97] 98 99 ... 154 >>