Yarıçılpaq geyib gezmek muasirlik sayılırsa, en müasir insanlar ibtidai icma quruluşunda yaşayanlar imiş demek..
Xalam qızı bize geleceyini xeber vermişdi. Yoldaşım işde idi. Uşaqları mektebe yola salıb ev-eşiye bir az el gezdirdim. Metbexe keçib bir az tum qovurdum. Ele üreyimde "harda qaldı bu qız?” –deye fikirleşirdim ki, qapı döyüldü. "Şükür, geldi” -deyib qapını açdım. Gözlerime inanmadım. Az qaldım şoka düşüm. Salam vermeden "az, bu ne qiyafedir? Keç içeri görüm” -dedim.
Keçdi içeri. Görüşüb eyleşdik. Hele heç hal-ehval tutmamış men başladım:
"Gülnar, bu ne işdir tutmusan? Ne gözel saçların var idi, indi niye bele bürünmüsen sen?”
Gülümseyerek dedi: "Gözelliyi gerek qoruyasan ki, gözel qalsın da. Men ele bilirdim xoşuna geler, axı sen seyid qızısan, hem de namaz qılırsan. Gelmişdim ki, seni de devet edem”.
-Qız, başıma xeyir, birden vehhabi olarsane?! Bunu senin beynine kim salıb, ay Gülnar?
-Esteğfrullah, bilirsen haçandı Sahib müellimin yanına Quran dersine gedirem. Uzun zamandı o mene nese bir nesihet etmek isteyirdi. Ele ilk günlerden "Sene ata kimi bir neçe kelme sözüm olacaq” -deyirdi. Men de bu gün o sözü demesini istedim.
-Ne oldu, dedi?
-He. Sen deme mene hicabdan danışacaqmış.
-Ne dedi ki, beyem? Dedi hicab bağla?
-Yox, evvel mene hicabın vacib olmasının delillerini açıqladı. Men ne qeder behane getirdimse, hamısını aye ve hedislerle cavablandırdı. Men de haqqın qarşısında aciz qaldığımı görüb qebul etdim.
-Hansı Quran ayelerinden danışırsan, ay qız?
-Misal üçün, Allah Ehzab suresinin 59-cu ayesinde buyurur: "Ey Peyğember! Zövcelerine, qızlarına ve möminlerin övretlerine de ki, (evden çıxdıqda cariyelere oxşamasınlar deye, bedenlerini başdan-ayağa gizleden) örtüklerle örtsünler. Bu onların tanınması (cariye deyil, azad qadın olduqlarının bilinmesi) ve onlara eziyyet verilmemesi üçün daha münasibdir. Allah bağışlayandır, rehm edendir!”
Gülnar menim, onu diqqet ve heyret içinde dinledyimi görüb davam etdi:
-He, bacı. Nur suresinin 31-ci

[1] 2 3 >>