Mahire ve Esedin yanında eyleşerek yemek yeyirdi.
Aniden qapı zengi. Ve Turan ve Aygün.
Aygün ucadan sevinerek eve daxil oldu.
Aygün. Zaur İlayda hardadı? Gelibler?
Mahire. He keçin evdedler
Aygün. (Eve daxil olur) İlayda canım xoş gelmisiz
İlayda. Çox sagol canım teşekkür
Aygün. Zaur bey sende xoş gelmisen
Zaur. Çoxsagol baş belası gel görek bura
Zaur Aygünü qucaqlayır.
Aygün. Hm. Gelen hefde toyumdu ee
Zaur. Şükür ALLAHa senide alan tapıldı
Aygün. Pah
Turan. He eledi men olmasam çetin alardılar.
Zaur. Oy qardaş bagışla baş belasena başım qarışdı necesen
Zaur. Şükür yaxşıyam siz yaxşı olun qardaş
Mahire. Uşaqlar oturunda ayaq üste niye durmusuz?
Zaur. Agıl ypxduda heç birinde
Aygün. Sene oxşamşıq
Zaur. Yox baş belası mene oxşasaydın agıllı olardın
İlayda. Zaur!
Zaur. Aycan
İlayda. Besdi.
Zaur. Bax sene göre bu defelik besdi
Aygün. Pah .
Yeniden her kes süfre başında eyleşerek deyib güle-güle yemeye davam edirler...
Bir hefte sonra.
Turan ve Aygünün toy günü.
Her kes xoşbext idi. Bezilerinin başı qonaqları qarşılamaga bezilerinin başı ise şirin söhbete qarışmışdı.
Qonaqlar bir birinin ardınca toy zalına daxil olurdu.
Aniden. Gözlenilmez qonaq
Balaca qız uşagı ve ardından Elçin ve Samirra.
Elçin esalatın kömekliyi ile yeriyirdi. Zaur Elçini gören zaman çox sevindi. Aniden Elçinin esalarla yerimesine sataşdı gözü. Ve keçmişe daldı.
3 il önce
Elçin Zaurun oglun qurtaran zaman yaralandıgı gün. Hekimler geldi ve onu aparan zaman Elçin gözlerini yumdu.
Zaur bu zaman qorxaraq qışqırdı Elçinun öldüyünü sanmışdı. Hekimerse onu sakitleşdirerek Elçinin sag oldugunu sadece huşunu itirdiyini demişdiler. Elçim xestexanaya aparıldı. İki saatlıq emeliyyatdan sonra hekimler onun yaxşı oldugunu Elçinin yaşayacagını demişdiler ancaq Elçin yarımcan şekilde yaşayacaqdı yeni yeriye bilmeyecekdi. Hekimlerin dediyi kimide oldu Elçim yerimedi bir müddet ancaq sonra emeliyyatların neticesinde esaların kömekliyi ilede olsa yerimeyi bacardı. Ve xoşbext

<< 1 ... 102 103 [104] 105 106 107 >>