Seninkide ancaq xanımlar olsun
Namiq. Xanımlarsız heyat çekilmez qardaşım
Anar. Lamiye sene nece dözür helede anlamıram bu hereketini bilse çoxdan cehennemlik eder
Namiq. Hm sen narahat olma etmez sen get öz halına yan
Anar. Ne olub halıma
Namiq. Yaraşıqlısan qızların aglın başından almagı bacarırsan amma heç bir qadınla heç öz arvadınla bele münasibet qurmursan
Anar. Ehdiyac yoxdu
Namiq. Anar bagışla amma demeliyem sen menim dosdum qardaşımdanda mene yaxın birisen senin bu halın meni mehv edir axı ne vaxta kimi bele olacaqsan Efşandan baçqa birisini heyatına daxil etmeyeceksen ne vaxta kimi?
Anar. Bilmirem
Namiq. Niye axı
Anar. Namiq söhbeti bagla
Namiq. İncime ama baglamıyacam
Anar. Sene ne maraqlıdır axı?
Namiq. Senin bu halın
Anar. Bacarmıram başa düşürsen meni bacarmıram. Men Efşanı unuda bilmirem her gözümü yumanda sagmiş kimi gözümün qarşısına gelir (gözlerinden yaş süzülür
Namiq. Bagışla qardaşım seni üzmek isdemedim
Anar. Eybi yox
///////////////
Nermin ve Vasifin telefon danışıgı.
Vasif. Nermin ne olub yene niye aglayırsan
Nermin. Sen yalançlsan
Vasif. Niye
Nermin. Mene söz verdin amma sözünü tutmadın
Vasif. Ne sözü
Nermin. Dedin bir oyun oynayacayıq guya evlenmeyeceyik amma ele olmadı evdekiler artıq toya hazırlaşır
Vasif. Nermin menim gözelim guya sen meni sevmirsen?
Nermin. (Dili tutulur)
Vasif. Seninleyem axı
Nermin. (özün ele alaraq) yox
Vasif. Niye yalan danışlrsan axı
Nermin. Men. Men yalan demirem
Vasif. Yalan deyirsen menim canım meni sevirsen
Nermin. Men. Men. Yox. Birdeki sen hardan bilirsenki? Niye özüne bu qeder eminsen
Vasif. Sonuncu defe evde olanda özün öz dilinle dedin de
Nermin. (Gözlerin irilderek) men?
Vasif. He
Nermin. Yox demerem
Vasif. Yaxşı bes onda niye meni qucaqlayıb dodagımdan öpürdün? He
Nermin. Özümü itirdimde ne varki burda bu qeder bunu şişirdirden
Vasif. Hm men şişirtmirem olanı deyirem gözelim
Nermin. Birdeki men seni öpen zaman qarşılıq verib meni özüne bemberk sıxan sen idin

<< 1 ... 105 106 [107] 108 109 ... 173 >>