Efşan bir şeyi yaxşı bilirdiki yalnız bu iyrenc teşkilatin sayesinde hem keçmişinden hemde Sisaydiden intiqamını alacaqdı.....
Efşan artıq hemin ünvana çatmışdı. Qapıda onu bir nefer qarşıladı:
- helede danşmayıb?
+ xeyir Nezrin xanım
- yaxşı indi danışar (deyib içeri keçdi)
İçeride üz gözü qan içinde olan elleri baglı bir kişi vardı. Efşanı görende kişinin üzünde qorxulu bir ifade yarandı:
-seeeeen?
+ he Hesen men
- axı sen ölmüsen
+ yox Hesen ölmemişem yaşamışamki sizi mehv edim
- Efşan inan mene menim heç bir günahm yox idi mecbur idim uşaqlarım vardı uşaqlarım üçün onları saxlamaq üçün dedikleri işi etmeliydim yoxsa uşaqlarim ac qalardı
+ sus Hesen sus! Bele iyrenc işlemi uşaqlarını saxlayırsan? He seninleyem?
- Efşan mecbur idim yoxsa uşaqlarımı öldürerdiler
+ Hesen sus mende senin uşaqların kimi uşaq idim men senden kömek isdedim yaşamaq üçün yeni heyat qurmaq üçün sense? (deye qişqıraraq otagı terk etdi)
Başqa bir otaga keçerek keçmişine daldı:
" Hansıki 12 yaşı vardı her gün döyülmekden artıq bedeninde bir sag yerde qalmamışdı. Yene hemişeki kimi döyülürdü bu defede qardaşı Murad onu döyürdü sebebse "niye evde qonaq olanda otaqdan çıxmısan?" - idi çünki Efşana qadaga qoyulmuşdu eve qonaq gelen zaman ancaq otagında olmalı idi. Heç kes onu isdemirdi sanki Efşan onların bacısı övladı deyil yad biri idi. Hemin gün o evde Efanın son gecesi oldu. Beyninde bu evden bu cehennemden gece iken qaçmagı planlaşdırmışdı ve planlaşdırdıgı kimide etdi. Gece saat 2:00 iradeleri Efşan sonuncu defe bu eve bu insanlara nifretle baxaraq oradan uzaqlaşdı. Hara gedirdi axı? Ne gedesi yeri nede kimsesi vardı. 2 gün ancaq küçelerde ac susuz qaldı. 2 gün sonra ise Hesen adlı bir kişiyle qarşılaşdı.
- qızım gecenin bu vaxtı tekbaşına burda ne edirsen ?
+-----------(susur)
-seninleyem axı?
+ ( aglıya-aglıya başına gelenleri danışır ve en böyük sefi edib ona inanır)
- qorxma qızım sene kömek edecem gel meninle Bakıya gedek
Efşan onunla birge Bakıya gelir ordanda

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 173 >>