hamısı metbuatın uydurmasıdır
Efşan. Luyisa uydurma deyil hamısı düzdür
Luyisa ve Efşanın söhbetini otaga daxil olan Vasif pozur.
Vasif. Efşam vaxtdır. Hazırsan?
Efşan. He
Efşan heç ne demeden Vasifle birge otagı terk edir. Luyisa ise ardından baxa baxa qalır
Efşanın öz anası Gülnare xanımla qarşılaşması. Keçmişin ilk imtiqamı.
Vasif Gülnareni guya xestexanaya müalice üçün getirdiyini aldadaraq Efşanın qaldıgı xestexanaya getirmişdi.
Gülnare otaqdaydı. Hekimin otaga gelmesini gözleyirdi
Qapı açılır. Hekimin geldiyini sanan Gülnare xanım gördüyü menzere qarşısında yanıldıgını anlayır. Gelen hekim deyil onun dogma qızı Efşan idi. Gülnare xanım iki hefde öceyedek Mariyanın onun otagına gelerek onu aldadıb Efşan oldugunu söylemesine inanır ve Mariyanı öz qızı Efşan sanır ancaq bu gün öz dogma qızını Efşanı görse bele onu tanımır...
Yeni heyat.
Gülnare ve Efşan dialoqu.
Gülnare xanım teeccüb içerisinde idi. Qeribe baxışlarla Efşanı başdan ayaga süzürdü. Efşan sa öz kinli baxışlarını anasının üzerinden çekmirdi. Elinde olsa anasını ele hemin deqiqe elleri ile bogardı. Ancaq fikirleşdiklerini etmirdi. Ne qeder qelbi kinle dolsada Dinimiz Kitabımız "QURANİ KERİM" ona mane olurdu. Çünki dinimizde Anaya el qaldırmaq yasaqdır.
Efşan. Deyesen başqa birini gözleyirdiz
Gülnare. Men. Men he hekimi gözleyirdim.
Efşan. Hekim bir az lengiyecek Gülnare xanım
Gülnare. (Şaşqın halda) menim adımı hardan bilirsen qızım
Efşan. Mene qızım deme
Gülnare-----
Efşan. ------
Gülnare. (bir neçe deqiqe sonra) bir deqiqe men seni hardasa görmüşem. Sen. Sen Tiqran Esedovun heyat yoldaşı Nezrinsen. Bu ola bilmez axı sen ölmüşdün?
Efşan. Yaddaşınız güclüdü heç neyi unutmursuz Maşallah amma hamısını yalnış bilirsiz
Gülnare. Niye?
Efşan. Gülnare Sadiqova bütün gerçekler seni mehv ede biler
Gülnare. Ne gerçeyi anlamadım sen ne danışırsan?
Efşan. Eşit ve agah ol! Düzdü sen meni tanıdın amma eslen kim oldugumu demedin eksine sen menim ikinci heyatımı tanıdın
Gülnare.

<< 1 ... 120 121 [122] 123 124 ... 173 >>