olsun amma indi düz deyiremki?
Gülnare. He Vasifle evlenmeye razı oldugun haqlı qerardı sef deyil
Nermin. (Gülür) esas odu sonda düzgün demişemde
Gülnare. (Nermini qucaqlayır) he menim gözel qızım
Efşan Gülnare ve Nerminin söhbetin kenardan izleyirdi. Onların bele mehriban olması onu xaricden sevincli gösdersede daxilden paxıllıq edirdi. Gülnare xanım Efşanı kenarda dayandıgın görür.
Gülnare. Efşan sen niye kenarda dayanmısan sende gel
Efşan. Ne bilim men gelmesem yaxşıdı
Nermin. Ay qız gic olma gel üçümüz daha şirin olarıq
Efşan onlara yaxınlaşır. Gülnare xanım her iki qızını bagrına basaraq berk-berk qucaqlayır. Bu zaman xidmetçi otaga daxil olur.
Xidmetçi. Gülnare xanım Vasif bey gelib
Gülnare. Gecenin bu vaxtı? Hemde o İngilterede deyildiki
Xidmetçi. Bu gün gelib İngiltereden
Gülnare. Sen düş qızım bizde gelirik (xidmetçinin otagı terk etmesiyle Gülnare xanım üzün qızlarına çevirir) qızlar gelin düşek aşagı
Nermin. Men düşmürem
Efşan. Niye ?
Nermin. Neem
Efşan. Nişanlından utanırsan?
Nermin. (Qızarır). Men. Men
Yox onun neyinden utanacam eşi düşürem ee aşagı
Efşan. (Gülür) gel
Gülnare. Gelin da gedek ayıbdı uşaq yeqin tekdi
Nermin. (GÜLÜR) uşaq? Uşaq ee eşşek boydadı ee ana onun neyi uşaqdı
Gülnare. Ay qızsende eşşek boydasan ancaq menim gözümde uşaqsan
Nermin. Hm
Efşan. (Gülür) al di cavabını sene lazımıydı
Gülnare. Da gelin
Gülnere Efşan ve Nermin aşagı düşürler. Nermin Vasifi gören zaman utancından qıpqırmızı olur. Gülnare. Xoş gelmisen oglum senden ne eceb bele?
Vasif. Çox sagolun bibi evim sizler yadıma düşdüz geldim Gülnare. Yaxşı etmisen oglum yaxşı men metbexe keçim size çay getirim sizde oturun rahat gelrem indi Vasif. Eziyyet çekmeyin bibi
Gülnare. Aa ne eziyyiet oglum xoçdu siz oturun men indi gelirem Vasif. Yaxşı (Gülnare xanım metbexe keçir Vasif
Efşana baxır)
Salam Efşan necesen
Efşan. Salam Vasif yaxşıyam çox sagol sen necesen
Vasif. Mende yaxşıyam
Efşan. Ne yaxşı gelmisen
Vasif. Neem geldimde
Nermin.

<< 1 ... 130 131 [132] 133 134 ... 173 >>