hazıram
Nahid. O zaman başlayaq
Efşan. Neden
Nahid. Keçen defe qaldıgımız yerden
Efşan. Yaxşı
Bir damla göz yaşı axır gözlerinden ve derinden nefes alaraq danışmaga başlayır. Aganın ona tecavüz etdiyi sehneden başlayır.
3 ay evvel:
Aga Efşanın eynindeki palatarları cırıb şehvet dolu hislerle onu öpmeye başlamışdı. Efşan göz yaşlarıyla imdad dilesede ne fayda. Aniden bir ses.
"Toxunma ona!". Tanış ses. Kim ola biler axı? Heyret dolan hissler. Efşan key kimiydi. Gözlerini gücle açmaga çalışırdı. Eşref esebden partlamamaq derecesindeydi. Hirsle arxaya ses gelen terefe çevrildi. Teeccüble ona mane olan insana baxdı.
Eşref. Zehram?
Efşan ona kömek etmeye çalışan insanı gören zaman teccüblendi.
Efşan. Sisaydi?
Efşanı qurtarmaga çalışan insan esl adı Zehra olan Efşanı bu bataqlıga daxil eden Sisaydiydi.
Zehra. (Hirsle) murdar ellerini qızdan çek
Eşref. (Teeccüble) Zehram ne edirsen sen?
Zehra. Görmürsen ne edrem
Eşref. Kor deyilem görürem ne edirsen Bayramın küçüyünü qurtarmaga çalışırsan. Övladlarımızın qatili Bayram.
Zehra. Bizim övladlarımızın qatili Bayram deyil sensen!
Eşref. Ne? Ne danışırsan sen? Deli olmusan? Men öz övladımı öldürecem?
Zehra. Sus Murdar sus!!
Eşref. Zehra ne olub sene?
Zehra. Eşref bu xarabalıq sene tanışdırmı?
Eşref. (Soyuq ter bürüyür) yox!
Zehra. O zaman men tanış edim
Bu xarabalıqda iller önce sen o murdar ellerinle zorla mene toxundun.
Eşref. Ne danışırsan sen? Sene tecavüz eden insanı birlikde Bayramla öldürdük axı nece menim bu hereketi etdiyimi düşünersen. Men o qeder alçagamki sevdiyim qadına zorla toxunam
Zehra. Alçaq deyilsenki?
Eşref. Zehram?
Zehra. Alçaqsan! Alçaq olmasan kömeksiz qıza zorla toxunmazdın.
Elindeki silahı Eşrege tuşlayır.
Zehra. Murdar ellerini çek qzdan
Eşref adamlarına işareyle Zehranı tutmalarını deyir. Ehmed Zehranın elindeki silahı alıb Zehranı zorla ellerinden tutub sürüyür. Bir künce ataraq ellerin baglayır. Eşref bu menzereye gülerek baxırdı. Zehra qışqıraraq Eşrefi

<< 1 ... 159 160 [161] 162 163 ... 173 >>