çıxdı
Anar. Otaglna?
Nuriye. He ikinci mertebe soldan ikinci qapı
Anar.çox sagol
Anar eve daxil olaraq Efşanın otagına girir.
Efşan ve Anar. Teeccüb dolu baxışlar.
Efşan. Hardan bikdinki burdayam
Anar. Nuriye dedi
Efşan. Bagışlamısan onu.
Anar. Yox.
Efşan. Hm
Anar. Çox deyişilmisen dahada gözelleşmisen
Efşan. Sende deyişilmisen biraz yaşdaşmısan
Anar. (Gülür) 37 yaçım var da cavanlaşmayacaqdlmki elbetteki yaşlaşacaqdım
Efşan. Yox helede yaraşıqlısan sadece bir az saçların agarıb birde göz qapaqların qırışıb o qeder amma helede yaraşıqlı idmançı bedenli Anarsan
Anar. Efşan
Efşan. Buyur
Anar. Biz evvelki kimi olmayacayıq?
Efşan. Yox?
Anar. Niye? Sebeb
Efşan. Anar sen xoşbext olmaga layiqsen amma men seni hec vaxt xoşbext ede bilmerem
Anar. Niye axı? Efşan menim xoşbextliyim sensen
Efşan. Yox Anar men sene heç vaxt övlad vere bilmeyecek bir qadınam men seni xoşbext ede bilmerem xaiş bu meseleye qayitmayaq.
Efşan otaqdan çıxmaq isdeyen zaman Anar onun qolundan yapışaraq özüne teref çekir. Saçlarını qoxlayıb alnını Efşanın alnına direyir. Efşan çox qeribe olur üreyi dayanmadan şiddetle döyünür elleri bütün vücudu tir tir titreyir. Anarın nefesini öz yanagında hiss eden zaman dahada pis olur. Anar onun bu halından isdifade edib dodaqlarına yumulur. Efşan gücle özün toplayıb Anarı iteleyir. Aniden ortaya çıxan silahı Anara tuşlayır.
Anar. Sen needirsen o hardan çıxdı?
Efşan.dedim axı mene yaxın durma men heç kime xoşbextlik vermirem her kese bedbextlik getirirem
Anar. Efşan sen meni xoşbext eden yegane insansan
Efşan. Sus xaiş sus.
Eslinde bugün buraya men toy üçün deyil özümü öldürmek üçün gelmişem. Bu gün heyatımda Zamanın Hökmü olacaq men son nefesime qovuşacam etrafımdakı her kes mebden qurtulacaq.
Anar. Efşan sen ölenzaman men mehv olacam .
(Efşana yaxınlaşır) delilik etme Silahı mene ver
Efşan. Yaxınlaşma mene. Menim bu gün xoşbextliyim olacaq men bu bataqlıqdan qurtulacam
Anar. Yaxşı o zaman menide öldür menide bu bataqlıqdan

<< 1 ... 168 169 [170] 171 172 173 >>