söyleyir,
ikiüzlü telebeler guyaki onu dinleyir, Efşansa
onlarin dünyasindan çox uzaq da öz aleminde.
Zeng vurulur. Efşan heç kime hec ne demeden
hec kimle ünsiyyet qurmadan universitetden
çıxıb maşına minir. Ehmed (Efşanın şofiri)
maşını işe salıb eve dogru sürür. Efşan yenede
sessizc dayanıb maşının penceresinden şeheri
insanları diqqetle izleyirdi. Onun bu sessizliyi
Ehmedin gözünden yayınmırdı defelerle Efşana
bu barede sual vermek isdesede sonra fikrinden
dönmüşdü. Efşan helede insanları izleyirdi.
Birden onun diqqetini 4-5 yaşında axsayan qiz
uşagi celb etdi.
- Necede menim uşaqlıgıma benzeyirdi göresen
anası onu çoxmu sevir? Yoxsa oda menim kimi
bedbextdi ?
kimi suallar fikrinde canlanırdı. Cavabsız
suallar onu keçmişin hansıki unutmaga çalışdıgı
amma unuda bilmediyi keçmişine aparmışdı.
- şikest dogulan andan ailesi ondan imtina
etmişdi. Anası bir defede olsun qucagına
almamış ana nevazişi gösdermemişdi, atası ise
öz nüfuzu üçün ve anasının qardaşının sözüyle
Efşandan imtina etmişdi. Dogulduqdan iki
hefde sonra Şefiqe xanm (anasının anası) onu
öz himayesine götürür. Qızından ferqli olaraq
onu sevmiş ona nevaziş gösdermişdi. Naxçıvan
Şerur rayonu Yengice kendinde anadan
olmasına baxmayaraq uşaqlıgı Şemkir
rayonunda nenesi ve daysının himayesinde
keçmişdi. Ailesinden ferqli olaraq burada sevgi
görmüş sevilmişdi. 4 yaşı olanda nenesine
verdiyi sualsa hec yadindan çıxmaz "nene
menim atamla anam hanıki? "Sualı nenesinin
gözü yaşlı şekilde otagı terk etmesi ile
cavablandırlmışdı.
-Nezrin xanım çatdıq
Ehmedin müracieti Efşanı keçmişden ayırdı.
Maşından enib eve dogru qalxdı. Qapını Aytac
( Efşanın xidmetçisi) açdı. Ona hec ne demeden
otagına girib qapını baglayır. Özünü gücle
yataga atib yuxuya getmek yorucu günden
uzaqlaşmaq meqsedile yatir.
İki saat sonra:
Telefonun zengine yuxudan ayılır. Zeng eden
Lamiyeydi:
- alo eşidirem Lamiye
+Nezrin gelmirsen?
-Yox Lamiye yorgunam gelmiyecem
+Niye gelde kefin

<< 1 2 [3] 4 5 ... 173 >>