günah senindi
Ayşe. Ne axı
Eşref. Efşanın yanında olmagın.Rusiya. Moiskva. Efşanın evi. Anar yuxudan çoxdan oyanmışdı amma helede yataqdaydı. Başını sinesine qoyaraq yatan Efşanı izleyirdi. O qeder şirin görünürdükü yatanda heç oyatmaq istemirdi. Bütün geceni bir yerde keçirmişdiler amma Anar Efşana toxunmamışdı çünki bacarmırdı.
Efşan bu heyatda çox zerbeler almışdı deye Anar ona toxunan zaman onu incider deye çox qorxurdu. Sadece bir çarpayıda Efşan başını Anarın sinesine qoyaraq yuxuya getmişdi. Bir çarpayıda yatmagı Efşan istemişdi çünki Anarı yanında gören zaman çox rahat olur her şeyden uzaqlaşır sanki başqa bir dünyada yaşayırmış kimi hiss edir özünü. Efşanın yuxudan oyandıgını gören zaman Anar Efşanı qıcıqlandırmaga başlayır
Anar. Şükür oyandın. Qolum qırıldı ee
Efşan. Pah minnetin olsunki men senin qollarında yatmışam
Anar. Şirinimiz incidi
Efşan. Sennen inciyecem?
Anar. Boooy
Efşan. Nedi ee tezden tezden minnetnen danşırsan
Anar. Caaan ölerem sen menim heyatımsan
Efşan. He
Anar. He kaş ele sen her zaman menim qollarımda yatasan ay menim şirin delim
Efşan. Sen yanımda olassan hemişe?
Anar. He Efşanım her zaman yanında olacam
Efşan. Acmışam ee
Anar. Bir adam deyer mende senin yanında olacamde
Efşan. Demeye ehdiyac yoxdu. Acmışamm
Anar. He onda dur yemek hazırla
Efşan. Pah bir o qalıb
Anar. Men hazırlayacamki?
Efşan. He pis olmaz
Anar. Başqa arzunuz Efşan xanım
Efşan. Xeyir heleki başqa arzum yoxdu
Anar. Buna bax ee sen hele deyir "heleki başqa arzum yoxdur" indi sene gösdererem (deyib elindeki yastıgı Efşana atır) Efşan. Ele al buda sene cavab ateşi (oda Anara yastıq atır) Anar. (Efşanın qolundan tutub özüne teref çekir pıçıltılı sesle) he indide cavab ateşi verde Efşan. Yaxşı (Anarın nefesini üzünde hiss eden Efşan özünü itirmeden Anarın dodagına mesum öpüş qondurur) Anar. (Efşanın öpüşüne qarşılıq veren Anar pıçıltıyla) seni seviremm Efşan. He sübut et
Anar. Nece?
Efşan. Ne bilim orasında özün fikirleş
Anar. Hm yaxçı

<< 1 ... 33 34 [35] 36 37 ... 173 >>