insan Vüsale idi. Nermin ve Vüsale isdemesede nişan baş tutmuş üzükler taxılmışdı.
///////////////////////
Rusiya. Moskva. Efşan ve Anarın gizli evi. Bu üv onların gizli görüş yerleri idi. Her ikisi onların arasında olan münasibetin helede heç kimin bilmediyini sanırdı amma artıq her şey gec idi. Eşrefin (aga) her şeyi öyrenmesi onların sonrakı heyatları üçün felaketlerin başlangıcı idi.
Efşan sanki olacaqları hiss edirmiş kimi tek otaqda pencereden etrafı seyr ederek xeyallara dalmışdı. Bu nu gören Anar Efşanın yanına gelir.
Anar. Menim canıma ne olub?
Efşan.(fikir dagınıqlıgından qurtularaq) bilmirem
Anar. Bikmirem nedi degörüm ne olub?
Efşan. Anar qeribe bir hiss meni narahat edir. Çoxqorxuram
Anar. Niye?
Efşan. Seni itirmekden
Anar. Başa düşmedim meni niye itireceksenki?
Efşan. Anar deyesen meni tanıyandan yaddaşını itirmisen?
Anar. (Gülerek) he bir az eledi
Efşan. Off zarafatı qutar. Anar
Anar. Aycan
Efşan. Teşkilat bizim aramızda nese oldugun bikse bizim üçün pis olacaq
Anar. Ay delim heç ne olmayacaq
Efşan. Olacaq ya ölüm yada ayrılıq
Anar. Sus! ne ayrılıq? ne ölüm? Ne danışırsan sen?danışdıgının ferqindesenmi? (Elleriyle Efşanın kiçik yanaqlarından tutaraq alnını Efşanın alnına dayayaraq) heç ne olmayacaq heç kim bize heç ne ede bikmeyecek. Eşitdin meni?
Efşan. Yox eşitmedim Anar anlada meni biz onsuzda bir yerde ola bilmeyeceyik (deyib aglayır)
Anar. Şşş sakitleş birlikde olacagıq hemşe bizi heç kim ayırmayacayaq. Artıq gecdir bele yersiz cümlelere son qoy men yorgunam da gedek yataq
Efşan. Birlikde yataq?
Anar. Ayrı yatacaqdıqki?
Efşan.(uşaq kimi) Qoy fikirleşim
Anar. Hele buna bax ee deyir qoy fikirleşim deyesen döyülmek isdeyirsen
Efşan. (Agzın büzerek) yoo
Anar. Yaxşı gel canım menim
Efşan. Yaxşı canım
Anar. Ooo canım? Teeccüblendirirsen
Efşan. Eybi yox
Her ikisi otaga daxil olar yeni iyrenc sehere oyanmaq ümidi ile yuxuya keçirler.
/////////////////////
***** teşkilat.
Hemid. Aga Sisaydi gelib
Eşref. De gelsin

<< 1 ... 45 46 [47] 48 49 ... 173 >>