duracayıq?
Hüsniye. Onların heyatıdı bu fikirde onları azad buraxaq
Gülnare.(agzın büzerek) yaxşı
Bu vaxt qapı döyülür ve xidmetçi içeriye daxil olur.
Xidmetçi. Hüsniye xanım gpzlenilen qonaü geldi.
Hüsniye. Lap yaxşı
Aşagı enirler. Hüsniye gelen qonage gören zaman dehşete gelir qeribe hiss onu bürüyür ve pıçıltılı sesle öz özüne danşır.
- Anar? Ola bilmez. Axı sen? Anar? Sensenmi Anar?Heyat çox qeribedir. Bezen ayrı düşmüş qohunları istenilmeden gözlenilmez bir vaxtda qarşılaşdırar. Bele qarşılaşmalara bezen sevinen tereflerde olur bezen ise bu qarşılaşmanı istemeyen tereflerde. Eynen Anarın heyatı beleydi. Teyin etmediyi bir vaxtda ailesi ile qarşılaşdı amma bu qarşılaşmanı bir tek Anar ve onun heyatını mehv eden xalası Hüsniyeden başqa heç kim anlamadı. Öz dogma atası bele Hüsniye xanımdan ferqli olaraq Anarı tanımamışdı. Anar Aganın emriyle öz atasının evine getmiş orada iş danışıqları aparmış ve razılıga gelmişdiler. Anar üçün çox çetin olsada doguldugu evde anasının qatiliyle beraber eyni süfrede eyleşmiş axşam yemeyi yemişdir. Elmar her defe Anara ne ise suallar verirdi.
Elmar. Sizinle bagladıgımez müqavileye göre çox sevinirem sizin kimi tanınmış nüfuzlu iş adamıyla ortaq olmaq menim üçün qürurverici andır
Anar. Mende şadam Elmar bey(kinayeli şekilde)
Elmar. Ancaq işden söhbet edeceyikki?
Anar. Anlamadım
Elmar. Birazda özünüzden danışında
Anar. Özümden ne danışım axı?
Elmar. Ailenizden
Anar. (Nifretle Elmara baxırdı ve susurdu) -------
Elmar. (Anlamamış şekilde) yeqinki hazırda atanız sizinle fexr edir
Anar. Niye ele düşünürsüz ki?
Elmar. Hansı ata öz dogma ogluyla fexr etmez axı özüde o ogulki sizin kimi tanınmış nüfuzlu biri ola
Anar. Komplimenlerinize göre teşekkür amma men heç vaxt işimde ailem barede danışmagı sevmirem
Elmar. Anladım oglum
Anar. (Teeccüble) oglum?
Elmar. He oglum ne olduki?
Anar. Heç sadece heç kesin mene oglum deye müraciet etmesini sevmirem
Elmar. (Söhbeti deyişdirmek meqsedile Gülnare xanıma baxaraq)

<< 1 ... 57 58 [59] 60 61 ... 173 >>