mızıldanaraq) Niye meni meni qoyub getdin he? Könül. (Meyusca) mecbur idim
Anar. Yene gedessen? Bu defe qoymayacam gedesen
Könül. Menim körpe balam mecburam
Anar. Axı hara gedirsen?
Könül. -----
Anar. Menide apar özünle
Könül. Yox menim gözel balam hele senin ölüm yaşın deyil Anar. Ana ne olar qurban olum meni yenede terk etme

Könül. ----
Anar. Anaaa anaaa...
Anar ana deye qışqıraraq anasını çagırsada Könül onun sesine ses vermirdi çünki çoxdan oradan uzaqlaşmışdı.
Anar. Anaaaaa
Qışqıraraq yuxudan oyanır. Onun sesine Efşan celd otaga daxil olur.
Efşan. Anar ne oldu?
Anar. Heç ne
Efşan. Nece yeni heç ne. Durduq yerde "ana" deye qışqlrdın?
Anar. (Kobudca) heç ne dedim
Efşan. (Vecine anelmadan) Anar besdir deyremki yaxşı deyilsendee
Anar. (Qışqıraraq) dedim yaxşıyamdaa
Efşan. (Üzgünce) bagışda
Anar. (Efşanın üzgünlüyünü görerek) Canm bagışla meni üstüne qışqırmaq istemirdim
Efşan. Narahat olma
Anar. Gel bura görüm menim canım
Efşan. (Anarı qucaqlayaraq) Sisaydi zeng etmişdi
Anar. (Sual dolu baxışlarla) ne deyirdi?
Efşan. Bir iki gün sonra iclas olacagnı xeber edirdi
Anar. Ne iclas?
Efşan. Bilmirem
Anar telefonu götürerek gelen bildirişlere baxır.
Anar. Zibil. Menede mesaj gelib bu barede
Efşan. (Teeccüble) ikimizde iclasda olacayıq?
Anar. He ne olsunki?
Efşan. Qeribedi
Anar. Niye
Efşan. Anar eger ferqindesense biz evveller heç bir iclasda yada emeliyyatda bir yerde olmamışıq indi ne üçün eyni iclasa cagrılmışıqki?
Anar. Canım şişirtme bu qeder yeqinki vacib mesele var deye bize güvenirler axı biz bu teşkilatın güvenilen adamlarıyıq (Efşana göz vuraraq) hemde iki deli aşiqi
Efşan. He belke iki gün sonrakı iclasda sevgili oldugumuzuda deyek?
Anar. (Gülerek) pis olmaz
Efşan. He bir o qalıb
Anar. Yaxşıda ne olacaqki
Efşan. Uzagı ölüm
Anar. Efşanım ölümden danışma bizi ölüm bele aylrmayacaq
Efşan. Qorxuram
Anar. Qorxma men varam senin yanında.
////////////////////////
Naxçıvan. Şerur.
***şirket. Elmarın kabineti. Elmar ve

<< 1 ... 64 65 [66] 67 68 ... 173 >>