günahlarımın sanki bu günlered meni mehv edeceyi kimi bir hiss yaşadım
Ziyad. Elmar yaxşısan sen?
Elmar. Bilmirem lenet olsunki bilmirem
Ziyad. (Stolun üstündeki qrafinkadan stekana su tökerek Elmara uzadır) al bir az su iç sakitleşmeye çalış
Elmar. Ziyad men çox qorxuram
Ziyad. Neden axı?
Elmar. Elediklerimin bedelini ödemekden
Ziyad. Deli olma sen heç bir bedel ödemeyeceksen
Elmar. Ziyad en itrenc mexluq varsa bu heyatda oda menem
Ziyad. Anlamadım
Elmar. (Fikirli halda siqaret yandırır tüstüsünü içine çekerek) etrafımda oıan her kesin heyatını mehv etdim. İlk önce sevdiyim qadın Anarımın anası Könülü mehv etdim o yetmedi Kğnelden sonra azda olsa meni xoşbext etmeye çalışan Efşanı mehv etdim. Her 2 qadından olan aqlarımı anasız qoydum
Ziyad. Sen yox Hüsniye etdi. Bu iller erzinde seni anlamadım Vallah o qadınla nece yaşayersan axı
Elmar. Düzdü Hüsniye evvel çox qeddar idi ancaü Vüsalı dünyaya getrdikden sonra mülayimleçdi. Evvel ayrilmagı çox düşünürdüm ancaq Vasif ve Vüsala göre mecbyr ayrilmadım hemde Hüsniye mene iki övlad bexş etdi axı
Ziyad. Sene 2 övlad versede 2 övladınıda elinden aldı. Düzdü Eandan dünyaya gelen övladın gözünün qarşısındade amma Könülün sene bexş etdiyi ilk övladın Anardan heç xeberin bele yoxdu
Elmar. Ziyad qardaşım men Anare çox amma tapa bilmedim
Ziyad. Yaxşıda tapmamısan
Elmar. Niye
Ziyad. Guya tapsan ne üzle qarşısına çexacaqdın axı? Atası kimi yoxsa anasının qatili kimi?
Elmar. Bilmirem her defe keçmişi xatırlayanda özüme nifret edrem
Ziyad. Bes Murad o ne vaxta kimi her şeyden xebersiz yaşayacaq. Bu sirrui ne vaxta kimi ondan gizledeceksen? Unutma qardaşım Murad qardaşın Bayramın deyil senin Efşandan dünyaya gelen dogma balandı....Efşan. Uşaq sen kimsen?
Uşaq. Meni tanımadın?
Efşan. Yox sen tanıyırsanki meni?
Uşaq. Men öz geleceyimi nece tanımıya bilerem
Efşan. (Teeccüble) geleceyin?
Uşaq. He Efşan geleceyim. Özüne heç güzgüde baxmısanmı?
Efşan. Anlamadım
Uşaq. Menimle gel (Efşanın elinden tutaraq

<< 1 ... 80 81 [82] 83 84 ... 173 >>