vücudunu dahada titredir. Yad bir insan ve onun adı. Yeniden ona adıyla müraciet edlir. Getdikce yad ses dogmalaşır. Efşana öz adıyla müraciet ede şexs eslinde yad birisi deyildi. Düzdü bu toyda oldugu mekanda olanlardan heç bir insan Efşana yad deyildi hamı Efşanın öz dogmalarıydı ancaq Efşan bu dırnaqarası dogmalara nifret edir onları özüne yad kimi deyerlendirir. Bes o zaman Efşana öz adıyla müraciet eden kimiydi?
***. Efşan
Qorxudan yıxılmaq üzre olan vücud titreyen eller ve esen dodaqlar. Geriye çevrilib baxarken azda olsa rahatlıq tapır.
Efşan. Anar? Deli olmusan
Anar. Anlamadım niyeki
Efşan. Menim adımı niye çekirsen? Unutmusan hazrda oldugmuz mekanı?
Anar. Hm bagışla canm özümden aslı olmadı
Efşan. Çalış bele sefler etme yoxsa sonu pis qurtara biler
Anar. Yaxşı. Burda neynirsen
Efşan. Hec sen yoxdun darıxdım bir az hava almaq ücen çıxdım
Anar. (Özünden razı şekilde) caaaan menim üçün darıxdın
Efşan. Yox
Anar. Hm bes kimin üçün
Efşan. Sene ne
Anar. Heç deme onsuzda bilremki menim üçün darıxdın
Efşan. Hardan bilursen
Anar. Gözlerinden
Efşan. Hm
Anar. Caan da gel keçek zala onsuzda da toy bitmek üzredi
Efşan. Yaxşı
Her ikisi zala keçirler. İnların söhbetleri zamanı Efşan Anarın onun adını çekmesine sef tutatken özüde eyni sefi tekrarlamıçdı. Ancaq Anarın sefini heç kim eşitmezken Efşanın sefini bir cüt qulaq duymuşdu. Bes bu insan kimiydi?
Bu insan ne Vasif ne Elmar nedeki Vüsal idi. Bu imsan Ziyad idi. Ziyad Efşanın sefen Anarın adını çekmesini eşitmişdi. Ve bu sefide başqa cüre anlamışdı. Anarı Aganın adamı oldugunu bilmemişdi esl gerçekleri bilmişdi. Anarın Elmarın oldugunu öyrenmişdi. Ziyad gerçekleri bildikden sonra Elmaramı deyecek Vasifemi danışacaq bunu Allah bilir.
////////////////////
Rusiya. Moskva. ***teşkilat. Gizli kabimet. Aga ve Namiq.
Aga. Namiq Anar ve Efşandan ne xeber?
Namiq. Dediyiniz kimi hazrda verdiyiniz tapşırıq üzre Naxçıvanda Elmarın qardaşı oglu Muradın toyubdadılar
Aga. Elaqe saxlamısan onlarla
Namiq.

<< 1 ... 87 88 [89] 90 91 ... 173 >>