acilayib ,cehenneme gonderdiyim ushaqliq dostum,yox yox,hetta deyerdim qardashim zeng edirdi..ancaq…ancaq men ele yaxinlarina zulm etmeye alishmish kerimem…bir terefden dishleyib diger terefden onlara gore olume geden kerimem…men ozune bu bucaqsiz dunyanin hech bir olkesinde yer tapmayan kerimem…etrafi qadinlarla dolu olarken tenhaliqdan qivranan kerimem…men ichinde sher ve xeyir toqqushan kerimem…. Hebblerin tesirinden tedricen fikirlerimin ardicilligi pozulurdu.ehvalim bir andaca yukslemeye bashlamishdi..artiq bayaq gorduyum qaranliq seskuylu insan dolu kuche mene genish ishiqli gorunur,oten insanlar ise tebessum dogururdu.gulurdum..her gorduyum xirda detala ushaq tek urekden gulurdum..ichimdeki boshluq qeyb olub ,rahatliq ,hezzle evez olunmushdu…en esas meqam ise men sakit idim..bu dunyada axtardigim da eseblerimin sakitciliyidir.illerdir yaxamdan yapishib meni her gun her gece silkeleyen zehirmar nevrozun pencelerinden bir muddetlikde olsa ayrilirdim…hech kimi incitmeyecekdim…hech kimin adi hereketine coshub partlamayacaqdim..bu bir neche saati men gerginlik sozunu tam unudaraq yashayacaqdim…yalan deyirem,yashamaq cox ucuz ifadedir,uchacaqdim,men goyleredek yukselib bu fani dunyadan qopacaqdim… Agirlashmish gozqapaqlarimi bir daha qaldirdiqda qarshidan gelen tanish silueti gordum..9 il otmushdu…esmeri son defe gorduyumden duz 9 il otmushdu…lakin o ele bil menim dunen qoyub getdiyim esmer idi…iller deyesen yalniz bizim xarici gorkemimizi deyishmemishdi…evvelki tek mohteshem idi…evvelki tek sachlarini yana atan hereketi ile aglimi bashimdan ala bilmishdi…men bu qadini hele de isteyirdim mi?yoxsa ichimde bu deqiqe tugyan eden sadece shehvet hissi idi?belke hebblerin tesirinden ichimde qapadigim xatireler hiperemosiya sheklinde ozunu biruze verirdi…elbette butun bunlari gotur qoy edecek veziyyetde deyildim…bir andaca salonu terk edib refiqesi ile gule gule sohbet eden esmerin onunu kesdim.gozune dushen telini ince barmaqlari ile kenara verib uzun kipriklerini

<< 1 [2] 3 4 ... 74 >>