charpayidaki taqetsiz bedenim…
1 ay kechmishdi.anam defelernen eve hekim getirib meni muayine etdirmishdi.ozumu bu dord divara qapayib nefsimle mubarize aparirdim
Men azadliga vurgun kerim indi balaca pilyuyalarin kolesine esirine chevrilmishdim…men toksikoman idim,men bunu qebul etmedikce mualice ola bilmeyecekdim.
Oynaqlarimda ezelelerimde dehshetli agrilar hiss edirdim,bezen butun bedenimi buruyen titretme mene sonsuzluq kimi gorunurdu,daimi qan ter ichine burunme ve en agir fesadlardan biri yuxusuzluq!her shey her kes meni qiciqlandirirdi,qachmaq ,hech ozumde bilmirem hara qachmaq isteyirdim.otaqda qefese salinmish shir tek o yan bu yana sichrayib gah sanki kilometrlerle yol olcher gah da elimi bele qaldiracaq guce malik olmaz terzde tundraya dushmush vertolyot misali charpayida daginiq uzanardim.
Tez tez en boyuk arzum-coxlu sayda hebb atib hech olmasa bir neche saatliq bu cehennemden qurtulmaq idi.
Zamanla bedenim deyesen bu cehenneme bele alishmishdi.men artiq hech ne hiss etmirdim.
Gah anam gah mene bash cheken professor menden soz almaga menle danishmaga cehd etse de men ya deli kimi qishqirir ya da ki lal dinmez gelincik tek susurdum.
Gunler otdukce ehvalimin berbad olmasina baxmayaraq artiq yemeye hereket etmeye ozumde istek hiss edirdim.indi anamin monoloqlari mende her sheyi vurub dagitmaq hissi yaratmirdi.hetta onlara qulaq vermeye bashlamishdim.bezen heyete bele dushub evin onunde dolashirdim.deyesen sagalirdim.deyesen men kolelikden qurtulurdum.bes xatirelerimden de qurtula bilecekdim mi?vicdanimin sesinden nece?
Aylar sonra
Esmeri son gorduyum gunden bir neche ay otse de bu zaman mene uzun on illikleri xatirlatmishdi.tebii ki firuze xanim bizim nishani pozmush,hetta esmeri olkeden bele aparmishdi.yazar Naya Pashayeva.onun yerini tapmaq menimchun 2 vur 2 qeder asan olsa da,men esmerin heyatindan tamamile qeyb olmagi qerara almishdim.yashananlar o qeder agir o qeder iyrenc idi ki ne men ozumu bagishlayib bundan sonra onun yaninda evvelki

<< 1 ... 43 44 [45] 46 47 ... 74 >>