müeyyenleşdirmek..
Anam metbexde qabları qurulayırdı.. Suranı da çağırıb onlara sözüm olduğunu dedim..
A- Ana,bacı menim size demeli olduğum şeyler var..
Ü- xeyir olsun qızım.. De görüm..
S- Aaa bacı de görek üreyim çatladı ki! Ere gedirsen.?-dediyinde sanki qulağımdan tüstü çıxmışdı.. Bu qız öldürecek meni. Nece de tez anlayır her şeyi. Off Sura..-deye üreyimde danışıb stolun altından suranın ayağına yaxşıca birini ilişdirdim..
S- aaa Ayağım.? Neynirsen az sen?
- Suraaa.? Imkan ver danışım! Döyüleceksen yoxsa!
- Oof yaxşı bax susdum. Danış
-Ana men.. Yeni mene..
Ü- qızım denen artıq..
A- Ana icaze versen eğer mene elçi gelecekler-deyib gözlerimi yumub susdum.
Gözlerimi yavaş yavaş açdıqda hele de ses yox idi.. Anamın gözleri dolmuşdu.. Pis olmuşdum.. Anamı qucaqlayaraq:
- Ana ne oldu.?
- Heçne qızım.. Kaş atanda burada olaydı.. Eybi yox amma. O bizi belede görüb qoruyur bilirem.-deyib göz yaşlarını silerek dedi:
- He başdan danış görek bu Şanslı oğlan kimdir.? Neçidir.?
Belece men en başdan Araz haqqında danışmağa başladım.. Anam danışdıqca onu xatırlayırdı..
Men ise bilmeden üzümde böyük tebessüm,gözlerimde onun sevgisini gösterecek şekilde heyacanla danışırmışam amma xeberim yox imiş özümden. Biraz sonra anam:
- men evvelce Emine de deyim,o da araşdırsın. Sonra xeber ederik. Belke heç qızımı vermeyecem ona.-demesine yerimden dik atılaraq:
- Yox ana verersen meni..yeni axtarın sonra.. Mmm deyesen çox danışdım. men getdim yatmağa-deyib işıq suretile metbexden çıxmışdım.. Arxadan anam ve Suranın gülüş seslerini eşidirdim.. Utandığımdan geri qayıda bilmemişdim.. Hetta nece heyacanlanmışdı
msa bugün Arazın anası ile tanış olduğumu bele dememişdim.. Daha bu haqda düşünmeyib yatmışdım.. Seher erken hazırlaşıb çıxmaq isteyirdim amma bu defe emimgil de bizde idi. Hamısı gelmişdi.. Onsuz da işe getmeyime 1saat yarımdan çox vaxtım var idi.. Ona göre de nahar etmemiş qaça bilmeyecekdim..
A- Sabahınız xeyir. Xoş gelmisiz emi.-hamısı ile görüşüb yerimde

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>