Heyatımızı nece yaşayacağımıza biz qerar vere bilmerik çox zaman... Elimizde olan tek şey bize bexş edilen bir heyatı elimizden geldiyince gözel yaşamaqdır... Ancaq bezen elimizden de heç ne gelmir...
Esmin... Uşaqlıqdan üzü gülmeyen Esmin... Ondan soruşsanız bu heyata yeniden gelmek isterdimi? Belke de cavabı xeyr olardı. Uşalıqdan ata-ana qayğısı görmeyen bu balaca qızcığaz nene-babasının himayesinde böyümüşdür. Atası onlardan Esmin 7 aylıq olarken imtina etdikden sonra anası Esmini nenesigilin himayesine vererek işleyib qızına baxırdı. Ancaq Esmin xoşbext deyildi. Öz doğma nenesi, babası onu 'yetim' deye çağırarken Esmin nece xoşbext ola bilerdi? Anası onu pulla temin etse de heç bir qayğı görmürdü bu balaca qız... Bu evin xidmetçisi kimi böyütmüşdü Esmin. Uşaqlıqda çox şey yaşamışdı bu qız artıq 17 yaşında cavan gözel bir qız idi... Yaşıl gözleri, sarı uzun ve ipek kimi saçları ile orta boylu arıq bir qız idi Esmin... Nenesi onu oxumağa da icaze vermemişdi. Her gün Allaha dualar ederdi onu bu ezabdan qutarsın deye. Anası gec de olsa Esminle elaqe saxlayırdı. Atasını ise qohumlarının kömeyi ile axtarıb tapmışdı. Ancaq atası Perviz bey onunla sert reftar etmese bele onunla çox da maraqlanmamışdı. Onunla mecbur elaqe saxladığı Perviz beyin her halından hiss olunurdu. İkinci aile heyatı qurmuş, 2 övladı var idi. Heyat yoldaşı Nise xanım ise eynile Perviz bey kimi reftar edirdi Esmine. İlk defe atasının evine gederken o soyuq abu-havanı hiss etmemek qeyri-mümkün idi.
P: Esmin xoş gelibsen bugün vacib işlerimiz var Elçinin(Perviz beyin oğlu) tedbiri var mektebde ora getmeliyik.
E: eybiyox ata men gederem siz narahat olmayın.
N: bu uşaq hardan gelib tapdı bizi? İşim gücüm qutarıb buna baxacam?
P: Nise sakit ol bir-iki defe gelsin sonra hell ederik sen narahat olma.
N: men bilmirem Perviz gelmesin daha bu eve. Get öz evinde gör onu!
Esmin bütün bunları istemeden eşitmişdi. Heç ne demeden evden çıxıb gedir. Bir daha atası ile elaqe saxlamır. Amma bu yaşananlar

[1] 2 3 >>