Heyatının menası senin baxışlarında gizlidir
(ibretamiz hekaye)

Qedim zamanların birinde bir kişi Heyatın Menasının ne olduğu haqqında çox düşünürmüş ...
Tapdığı heç bir cavab ona qane etmir ve başqalarına soruşmağı qerara alır. Amma aldığı cavablar yene de onu qane etmirdi. Lakin "mütleq bir cavabı olmalıdır axı", deye fikirleşir. Ve nehayet, bütün ölkeni gezib her qarşısına çıxana, bunu soruşmağa qerar verir. Kend, qesebe, ölke dolanır, bu müddetde zaman da dayanmır tebii ki ..
Tam ümidini itirmişken bir kendde danışdığı insanlar ona:
- Bu qarşıdakı dağları görürsenmi, orada yaşlı bir müdrik yaşayır, isteyirsen onun yanına get, belke o sene axtardığın cavabı vere biler, - deyirler.
Çox çetin bir seferin sonunda kişi müdrikin yaşadığı eve çatır. Qapıdan içeri girir ve müdrike heyatın menasının ne olduğunu soruşur. Müdrik: "Sene bunun cavabını söyleyerem amma, evvel bir imtahandan keçmeyin lazımdır" - deyir. Kişi şerti qebul edir. Müdrik bir çay qaşığı verir kişinin eline ve içine de zeytun yağı doldurur.
- İndi çıx bayıra ve bağçada bir dövre qaç, tekrar bura gel deyir ... Ancaq diqqet et, qaşıqdakı zeytun yağı azalmasın, eger bir damla azalsa itirersen.
Kişi, gözü çay qaşığında, bağçanı fırlanıb gelir. Müdrik baxıb: "Beli" - deyir, "qaşıqda yağ azalmayıb, yaxşı, bes bağça nece idi?"
Kişi çaşıb qalır:
- Amma men qaşıqdan başqa bir yere baxmadım axı ...
- İndi tekrar bağçada qaçarsan, qaşıq yene elinde olacaq, amma bağçanı araşdırıb gel, deyir müdrik...
Kişi tekrar bağçaya çıxır, gördüyü gözelliklerle ovsunlanır, möhteşem bir bağ-baxça görür. Geri gelir, müdrik adam: "bağça nece idi?" deye soruşur. Kişi gördüyü gözellikler qarşısında ovsunlandığını bildirir. Müdrik gülümseyir "amma qaşıqda heç yağ qalmaayıb" deyir ve elave edir:
- "Hayat senin baxışınla mena qazanar. Ya yalnız bir nöqteni görersen, heyatın axıb geder, sen ferqine varmazsan. Ya da göre bileceyin bütün gözelliklerin tam ortasında heyatı yaşayarsan, axıb geden zamanın mena qazanar...

[1] 2 >>