dişimi sıxıb özümü ele almağa çalışaraq ne götürdüyümü bilmemişdim.
Seherden bazarlıqda olduğumuz üçün yemek bele yememişdik.İşleri yekunlaşdırıb çıxanda qaynanam ac olduğunu bildirerek yemek yemek üçün kafeye düşende mene qoymamışdı.
-Sen eve get daha,bizde yeyib gedeceyik- razılığımı bildirib tek çıxıb nenegile gelerek yemek qızdırıb yeyenden sonra yuxum olduğunu behane ederek otağa keçmişdim.Onsuz bütün günümü eseb,sterle keçirerek özümü ağlamamaq üçün birteher saxlamışdım.Nenenin yanında ağlayıb qadını üzmek istemediyimden yediyim tikeler boğazımı yararaq qırtlağımdan keçmişdi.Otağa keçib yatağıma oturmağımla seherden içimde boğmağa çalışdığım hisslerim göz yaşlarımla üze çıxmışdı.Qaynanamın hamı içinde ele deyerek meni alçaltmağına üreyimi yarmışdılar..Men axı ona ne etmişdim menimle bele davranırdı?.Heç kimin qelbinin qırmamağa çalışdıqca özüm darmadağın olurdum.Bunu anlayacaq biri bele yanımda olmazken men dağ olub bu olanlara göz yumurdum..Öz özümü mühakime edib ağlayaraq yuxuya getmişdim.
Hava qaralana kimi yatmışdım evde olan sese oyananda otaq alaqaranlıq idi.Key kimi sesleri eşidib anlamğa çalışırdım.
-qızı incitme bala.
-nene sen get men söhbet edecem!
Qapının örtülmesinden nenenin sesinin daha gelmediyini görüb getdiyini anlamışdım.Çaşqın halda ele yerimden qalxmaq isteyende Ziyad hirsle qapını açaraq gelib qolumdan tutub qaldırmışdı.
-Sen özbaşına tek hara yox olmusan!.Bezen sene qarşı olan haqqsızlığa susmaq ve danışmamaq isteyersen amma üzerine gelen sorğu suallar buna imkan vermeyerek senin hayqırışlarına sebeb olar.Mende mene olan haqqsızlığı qebul etmeyib danışanda sesimi duyan olmadığından susub her şeyin üstünden keçmeye qerar vermişdim.Gel gör ki ürek sebrini basaraq susmaq istemir.

Qarşımda gözlerinden qan daman birinin esebile mene hücum çekmesine qorxduğumdan ağzımı aça bilmirdim.
-Hara getmişdin!..
-Mee..meen
-He sen!..-menim danışa bilmemeyime hirsi daha da artdığından qolumu nece sıxırdısa ağrısı bir yandan bu hereketi

<< 1 ... 103 104 [105] 106 107 ... 188 >>