diger yandan qelbime toxunurdu.Özümü toplayıb onu çox esebleşdirmeden ağzımı açıb bir kelme söyleye bilmişdim.
-Eve gelmişem,neneden soruş..
-Bes niye anamgilin yanından birden yoxa çıxmısan!.Bununla ikinci defedir yox olmusan,sen bele özbaşınasan?!..
-...................
-De mene sen bele hara itirmişsen!
Her cümlesini dedikce qolumu berk sıxmağına dözümüm qalmadığı üçün elinden yapışaraq buraxsın deye yalvarmışdım.
-Burax qolumu xahiş edirem-sözümü bitirmeyimle nece buraxmışdısa yatağa yıxılıb oturmuşdum.Eve gelende onsuz olanlara tab getire bilmeyib hirsimi,kederimi göz yaşlarımın vasitesi ile axıdaraq yuxulamışdım.İndi onun mene qarşı etdiyi hereket ve ittihamları ağır gelirdi.Günahım olmadan,ailem kimi bu defe Ziyad terefinden günahlandırılırdım.Men özüme axı bele heyat arzulamamışdım.Daha bacara bilmirdim her şeyden uzaqlaşırdım.Niye ölmeyi bacara bilmedim axı niye!..
Ona baxaraq bunları düşünerken yaşlar muncuq kimi yanağımdan diyirlenerek eteyime düşdükce başımı sağa sola yelleyib aşağı dikmişdim.
-Ağlama boşuna..Sen bilmirsen o geyimleri geyinmeye qoymayacam,mene inad niye almısan?!-biraz yumşaldığını hiss elesemde bu sözlerinden sonra özümü saxlaya bilmeyib ellerimle üzümü tutaraq hönkürmüşdüm.Belli idi ailesi başını doldurub olmazın melumatlar vermişdi.Anasını,bacısının meni sevmediklerini başa düşürdüm bes o niye meni dinlemeden doğru olub olmadığını soruşmadan bir başa ittiham edirdi?..Gözünde deyerim bele yox idi?..Meni mecbur özü ile bir heyata mehkum edirdise tanımağa çalışıb inanmalıydı..Hıçqırıqlarımı dayandıra bilmeyib hönkürdükce krize düşdüyümü anlayaraq su getirib içirmişdi.
-Yaxşı sakitleş İnci..-yanımda oturub saçlarımı geriye ederek başımı sinesine qoymuşdu.
-Mene inanmırsansa niye evlenirik..Bax,bizde alınmır-başımı onun sinesinden qaldırmağa taqetim olmadığı üçün gözlerimden yaş axaraq sakit,gücle eşidiler tonda deyib dayanmışdım.
-Ne zaman senden uzaq qala bilmediyimi başa düşeceksen?-başımı özünden ayırıb üzümü elleri

<< 1 ... 104 105 [106] 107 108 ... 188 >>