dolanda dayan bilmeyib otaqdan çıxmışdım.
-Neçe vaxtdır burdasan amma heç terpeniş yoxdur.Oğlum sene göre övladsız qalacaq?.
Her şey Allahın elindedir.Neyi qismetimize yazıbsa onu da yaşayırıq.Kim istemez övladı olsun,onu böyütsün.Bizim bir yerde olmağımızdan uzun zaman keçmemişdi qaynanam bele deyirdi.Üreyimde özüme sebr dileyerek yataq otağıma keçerken uşaqların yataqda tullanıb düşmeklerine esebleşsemde qonaqdırlar deyerek sebrimi basaraq metbexe getmişdim.Nahar üçün yemekleri qazın üstüne qoyanda ortancıl baldızım yanıma gelib kömek etmişdi.Bahara(böyük baldızım) baxanda Nigar menimle mehriban idi.
-Sen onlardan incime,çalış başa düşesen.
Heçne demeyib gözümü yumub açaraq qarşılıq vermişdim.Süfreni qurmaqda mene kömek etdikden sonra birlikde masaya oturub yeyen zaman qaynanam tez-tez meni buyuraraq yemeyimi bitirmeyime imkan yaratmamışdı.Ele yenice oturmuşdum verdiyi suala hiss edirdim qanım damarlarımda donurdu.
-Anangilden xeber yoxdu,seninle maraqlanmırlar?
-.......................
-Atıblar seni,daha niye maraqlansınlar.
Men indi ne cavab vere bilerdim?.Hirslensemde dediklerinde haqqlı idi.Valideynlerim meni günahlandırıb görmek istemezken kenardan deyilenlere nece cavab vere bilerdim.Tutulub qaldığımdan tikemi udaraq masadan ayrılıb metbexe keçib stula çökerek ağlamışdım.Hirsim,hikkem bele anlarda aileme qarşı artırdı.Yeni bu qeder deyersiz idim onlar üçün?.Ağlayıb sakitleşdikden sonra el-üzüme su vurub yeniden metbexe qayıdaraq qabları yerbeyer edib qonaq otağına qayıtmaq istemirdim.Nigar meni anlayaraq süfreni yığışdırıb getirmekde kömekliyini etmişdi.Onlardan da qaça bilmezdim?hem men ne zaman qaçmağı bacarmışdım indi de qaçırdım.Yemekden sonra çay süzüb qarşılarına qoyaraq oturub danışıqlarını dinleyirdim.Axşam üstü idi uşaqların decelliklerine esebim get gede artsa da dillenmeyerek evimin darmadağın veziyyetine baxırdım.Qapılar şireli,pencere,şüşeler uşaqların el izleri,kitab defterlerin heresi ayrı yerlerde.Bir sözle eve sanki bomba

<< 1 ... 116 117 [118] 119 120 ... 188 >>