aldıqları üz ifadesini unutmayacaqdım.Otağa qalxıb yatağa uzanaraq başımı yastığa gömüb sesli ağlamağıma Ziyad qapını açarken meni bele görende qaçaraq yanıma gelib qaldıraraq sinesine basmışdı.
-İncim yaxşı.. Bax yalvarıram ağlama-sesinin titremeyinden kövreldiyi bilinirdi.
-Yaxşı ağlamıram.Tek qalmaq isteyirem çıx otaqdan-qollarından çıxıb başımı yastığa qoyaraq dizlerimi büküb ağlamadan gözümü bir nöqteye dikib qalmışdım.
-Niye bele uzaqlaşırsan menden?.İcaze ver yanında olum.-qoluma toxunmağı ile geri çekmeyime heçne demeyib otaqdan çıxmışdı.Getmeyi ile elimle dodağımı sıxaraq ağlayanda qaynanam qapını döyerek içeri daxil olub qarşımda dayanmışdı.
-Qızım bağışla hamile olduğunu bilmirdim.Sene eziyyet vermek istemirdik sadece...-sözünün ardını getire bilmeyib susaraq mene baxanda yeniden dillenmişdi.-Ziyada heçne deme yoxsa üzümüze baxmayacaq.Onun xasiyyetini yeqin bilirsen.
-Yaxşı.
Otaqdan çıxmağı ile saxladığım sakitlik pozulduğundan uşaq kimi hönkürmüşdüm.Siz “sadece” mene zülm ederek öz hökmünüzü bildirmek isteyende betnimde yeni formalaşan körpenin varlığına son qoyaraq sineme dağ çekdiniz.Yene heç kime heçne olmasa da ziyan çeken men olmuşdum.İtire itire bu heyatda gedirdim,daha sonumu düşünmek bele istemirdim.İnsan qeflete düşende elini her şeyden üzüb yaşadığı dünyaya yad olur.Mende indi ele olsamda içimde bir hiss sebr ele her şey düzelecek deyerek qelbime teskinlik verirdi.
Qaynanam gedenden sonra Ziyad gelib yatağın diger terefinde uzanaraq küreyini taxta söykeyib mene baxırdı.Ellerini saçımda gezdirerek eyilib yanağımdan öpende bileyinden tutaraq başımı sinesine qoymağımla berk qucaqlayıb saçlarımdan öpmüşdü.Bayaq onu otaqdan qovmaqda belkede doğru etmemişdim.İndi istediyim yegane şey isti bir qucaq idi.Qardaşlarımın dayağına anamın qucaqlamağına ehtiyacım vardı.Başımıza ne gelir gelsin anamızın qucağına sığınanda her şeyi unudaraq ağrıdan,acıdan qorunduğumuzu bilirdik.Daha bize heç kim heçne ede bilmez deye düşünerek ona sarılaraq ayrılmaq

<< 1 ... 122 123 [124] 125 126 ... 188 >>