istemirik.Mende yanımda anamı görmek isteyirdim.Körpe qızı kimi qucağına sığınıb meni inciden her şeyden qorunmaq isteyirdim.en esası anamı isteyirdim.
Ziyadın qucağında yuxuya ne vaxt getdiyimi bilmediyimden oyananda yanımda onu görmeyende kövreklik meni esir almışdı.Onu yanımda görmeyende özümü atılmış kimi hisse qapılmışdım.Yaşadığım qarışıq duyğularla telefonu elime alanda ağlıma gelen fikirle anama zeng etmişdim.İki çağırışdan sonra qarşıda kı xett açılanda alo demeyine -ana deyende hönkürtü sinemden qoparaq ağlayanda,telefonu üzüme qapamışdı.Bu da mene ikinci zerbe olmuşdu.Dizlerimi qucaqlayaraq başımı üstüne qoyub ağlayan zaman Ziyad gelib yanımda oturaraq qucaqlamışdı.
-Ne olub İncim?-başımı qaldıraraq üzüne baxanda dine bilmeyib susmağıma yeniden qucaqlayaraq küreyimi sığallayıb sakitleşdirmeye çalışırdı.
-Ağlama her şey yaxşı olacaq.Yeniden uşağımız olar.
-Niye bele oldu axı niye?-köyneyinin yaxasından tutaraq eseb qarışıq ağlayanda qollarımdan tutub silkeleyerek bağrına basmışdı.
-İnci özüne gel!..Her şey yaxşı olacaq.
Ziyadla ailem haqqda içimde olanları bölüşmesemde duyğularımı,bir baxışla,bir hereketimle anladığını bilirdim.İndide ailem üçün bele kövreldiyimi bildiyine emin idim.
Özümü ele alaraq gözlerimi silib yerime uzananda onun qucaqlamağına yuxuya getmişdim.Bir iki gün burda qaldıqdan sonra evimize qayıdanda sanki biraz rahatlamışdım.İnsanın evi kimi yer yoxdur.Menim evim de artıq bura idi.Qaynanamgilde qaldığım bu iki günde menimle mehriban ve qayğıkeş davranaraq keçmişdi.Yerimden qalxmağa,çox hereket edib iş görmeye imkan vermirdiler.
Evimize gelenden özüme az da olsa gelerek toparlamağa çalışsamda çox bacara bilmirdim.Anamın etdiyi mene ele bir zerbe olmuşdu ki çetin tezlikle evvelki halıma qayıdardım.
Seher Ziyad işe gedende onun üçün süfreni qurub otağıma gedende saxlamışdı.
-İnci?
-istemirem Ziyad-neyi nezerde tutduğunu bilirdim.Kefsiz olanda her şeyden uzaq dururdum.İştahım bele mene küsürdü.
-Menim üçün az da olsa ye xahiş

<< 1 ... 123 124 [125] 126 127 ... 188 >>