yapışdırıb bir müddet saxlayandan sonra öpmüşdü.
-Ellerin buz kesib.-Çiynimi çekerek cavab vermemişdim.Eve keçende bir başa yataq otağına gedib uzanmışdım.Halsızlığımdan heç terpenmek bele istemirdim.Ziyad gelib yatdığımı görende heçne demeyib yemeyini yedikden sonra işine qayıtmışdı.Axşama kimi yerimden qalxmayıb yatmışdım.İşden gelende meni qoyub getdiyi kimi gören zaman narahat olaraq yanıma gelmişdi.
-Ne olub sene,ellerin helede soyuqdu-elimden tutaraq ovuclarına alıb isidirdi.Yayın istisinde ellerim,ayaqlarım buz kesmişdi.Elini alnıma toxundurduqdan sonra dodaqları ile de istiliyimin olub olmadığına baxmışdı.Men ise sessiz onun hereketlerini izleyerek dodaqlarımı büzmüşdüm.
-Men senin üçün uşaq deyilem.
-oy,oy yaxşı-gülerek gözlerimin içine baxanda gözlerimi qaçırmışdım-Sen menim üçün her şeysen.-deyende ellerimi elinden çıxarıb arxamı ona çevirmişdim.Uşaq kimi etdiyim herekete gülerek saçlarımdan öpüb otaqdan çıxmışdı.Axşam yemeyi üçün yerimden qalxmağa halım olmasa da durmaq mecburiyyetinde idim.Metbexe keçib özüme yemek çekmek isteyende fikrimden daşınıb çörek arasına yağ pendir qoyub şirinçay etmişdim.Evde olan sessizliye Ziyadın olmadığını anlamışdım.Ele çöreyimden teze dişlek almışdım,qapı döyülmesine yerimden qalxdım.Monitordan ekranda onu görmeyimle açanda qarşımda Ziyad yox özüm boyda ayı kuklası görmüşdüm.Heyretle baxaraq key kimi gözlerimi yumub açırdım.Ziyad içeri keçib qapını ardından bağlayanda menim reaksiyama gülmüşdü.
-Açarı götürmeyi unutmuşam-çiyinlerini çekerek bir addımda atib tam qarşımda dayanmışdı.-Bu öküz erini bağışlayarsan?
Onun bele jest edeceyini düşünmediyimden ağzımda olan loxmanı gücle udaraq susub qalmışdım. “Heyat bizden aldıqlarını bezen artıqlaması ile ödeyib üzümüzü güldürer.Ağlatdığı her günün,her anın evezini qaytararcasına ömrümüze ele bir sevinc bexş ederki,onun üçün her şeye deyer deyersen.”

Ziyadı böyük ayı kuklası ile ilk görende key kimi donsamda sonradan mene deli gülmek gelmişdi.
-Özün kimi bir ayı

<< 1 ... 130 131 [132] 133 134 ... 188 >>