nece oyanmışdısa gülmeyimi saxlaya bilmemişdim.
-İncim ağrıyırsan?-qalxıb heyecanla qollarımdan tutmuşdu.
-Yox ağrımıram.Ziyad indi atam zeng elemişdi..Meni bağışladı,bağışladı inanırsan?
-İnanıram niye inanmayım.-rahatlayıb alnımdan öperek uzanmağı ile menide dartıb özü ile uzandırmışdı.

Günorta anam zeng ederek sabah qonaq çağırdıqlarını deyende sevincim artmışdı.Atamın nece meni bele tez bağışladığını soruşanda ise eşitdiklerime teeccüblenmişdim.Atam yuxuda görüb ki “övladım dünyaya gelib amma men ölmüşem.Uşaq böyüyüb mektebde olan zaman onu aparmağa gedib.Deyib gel yanıma men senin babanam.Uşaq qorxudan ağlayaraq Ziyadın qucağına qaçıb” Bu yuxu atama çox tesir etdiyinden oyanan kimi mene zeng etmişdi..Böyreyimin narahatlığına göre hamileliyim,heyatım tehlükede olduğunu evde bizimkilere Murad demişdi.Atamda meni itirmek qorxusunu yuxusundan sonra gözel anlamışdı.
Ziyad günorta ailesine zeng vurub qonaq çağırdıqlarını demişdi.Gün boyu fikirli,heyecanlı olmağıma hirslenerek başımı qatmağa çalışırdı.Böyreyimde olan tezyiqe göre mene heyecanlanmaq,esebleşmek olmazdı.
Geceni nece yatmışdım heç bilmirem seher oyananda hevesle hazırlaşaraq yene güzgü qarşısında idim.Arxadan qucaqlayaraq başını boynumda gizledib öpmüşdü.Güzgüden mene baxaraq gözleri ile danışırdı sanki.O baxışlarında peşmanlıq,sevgi,qayğı görmüşdüm.Heçne danışmadan elimden tutub evden çıxarmışdı.Qaynatam,qaynanam baldız ve qaynımda bizimle getmişdi.
Blokumuza girib pilleleri qalxarken üreyimin çırpıntısını qulaqlarımda duyurdum.Çantamın qulpunu elimle möhkem sıxanda Ziyad heyecanımı anlayaraq qolunu belime dolamışdı.Qapını üzümüze atam açaraq bizi içeri devet edende böyüklerden sonra men ve Ziyad keçmişdik.Atamı görmeyimle üstüne gedib qucaqlayıb öpmüşdüm.Ayrılanda onun gözlerinin dolmağına mende kövrelmişdim. Emim arada olan kövrekliyi qaldırmaq üçün qabağa gelerek qollarını açmışdı.
-Menim birdene qızım necesen?
-Yaxşıyam emi sen necesen?.ağrımırsan?-ürekle emimi qucaqlayıb yanaqlarından

<< 1 ... 136 137 [138] 139 140 ... 188 >>