öpdüm.Men daima onların bircecik qızları olmuşdum.Bizim üçün açılmış süfreye eyleşende Erşadla Kenan menle çox danışmırdılar.Murad ise yanımda oturub boşqabımı doldururdu.Böyükler söhbet ederek ordan burdan danışmağa başlamışdılar.Men ise dolmaları gördüyümden her şeyi unutmuşdum.Öz qabım bes deyilmiş kimi Muradın boşqabındakı dolmaya gözüm düşmüşdü.Tez-tez dolmaya baxmağıma qardaşım gülerek çengelimi elimden alıb onları mene verdi.Yene de yazığın yemeyine bahis çıxmışdım.Onunla danışmağıma başım qarışanda atamın sesine üzümü ona döndüm.
-Qızım biz sehv eledik vaxtında senin arxanda dayanmadıq.İndi sehvimizi düzelde bilerik.Düzünü de isteyirsen qayıtmaq?burda senin evin var.
-Yox yaxşıyam ata.-utanaraq gözlerimi qaçırıb boşqabıma baxırdım.
-Men İncini almışam arxayın olun incitmerem-sözünün davamını getirmeyine Kenan imkan vermeyib kesende bayaqdan ağzımda olan tike boğazımda qaldı.
-Sen almadın qaçırdın!.-Qorxaraq onlara baxanda indi mübahise düşeceyinden,ara qarışacağından heyecana bürünmüşdüm.Ziyadın tersini,esebiliyinde özünü unutduğuna göre indide bu sözlere nese deyer deye qorxudan Murada baxırdım.
Arada süren qısa sessizlik Ziyadın danışmağı ile pozulmuşdu.
-Beli gücle qaçırdım amma peşman deyilem..Yene olsa yene ederem..Menim üçün her işde esas neticedi sizde neticeye baxın.
-Eger netice deyişse bizden incimeyin-emimin araya girmesi ile üreyimin süretli döynütüsünden bu deqiqe özümden gedeceyimi düşünürdüm.Erşadın kiçik oğlu Senan yanıma gelerek qucağıma oturmuşdu.5 yaşı olsa da çoxbilmiş uşaq idi.
-İnci Ziyad da yatanda seni qucaqlayır?.-Senanın dediklerine nece utanmışdımsa yerin parçalanıb meni içine almasını isteyirdim.Atasının bu qeder zehmli olmasına baxmayaraq bu uşaq heç ona oxşamırdı.
-Emi qurban sen gel bura-Murad menden alıb öz qucağında oturtdu.
-Emi sen niye qucaqlayırdın bes bibini?-hamı bu balaca oğlana göre tutulub qalmışdı.
-Xeyale gel oğlunu apar!-Erşadın sebri daşdığından yoldaşını çağırmışdı.Yemeklerden sonra çay süfresi

<< 1 ... 137 138 [139] 140 141 ... 188 >>