arxamda dayanan Ziyadı tek qoymamaq üçün arada qalıb dayanmışdım.Uşağı sesleyerek menimle gelmesini isteyende başını yox menasında yelleyib elimden tutanda eyni zamanda Ziyad da diger elimden tutdu.Bir uşağa bir Ziyada baxanda ne edeceyimi bilmediyimden gözlerim dolmuşdu..Heyat heqiqetende qısadır.Bu günün bize neler getireceyini bilmeden sabah üçün xeyallar qurub ümidler edirik.Amma yaşadığımız deqiqelerin deyerini heç düşünmürük.Ölüm nedir?..Ölmekden niye qorxuruq?.Cavan yaşda heyatdan gederik deye yoxsa biraz yaşlananda hele göreceklerimiz var deye ölmekden qorxuruq?..Birini itirdiyimiz üçün yoxsa günahlarımızın çox olduğu üçün qorxuruq?..
Oyanarken göz qapaqlarımı açmaqda güclük çeksemde birteher hereket etdirerek açmışdım.Başımın üstünde hekim ve tibb bacısını görende qaşlarım yığılmışdı.
-İnci xanım şükür özünüze gele bildiniz.
Dilim dodağım quruduğundan danışa bilmirdim.Gözlerimle etrafa baxaraq buranın hara olduğunu derk etmeye çalışırdım.
-Men..men hardayam?-axır ki yapışmış dodaqlarımı terpede bilmişdim.Özümü yuxuda hiss edirdim..
-Xestexanadasınız..
-Körpem,körpem-zeif çıxan sesimle pıçıladyaraq elimi qarnıma qoyanda rahatlamışdım.
-Narahat olmayın körpeniz yaxşıdır.Böyreyinize göre tezyiqiniz çox yükselib ve qanaxmanız olub.Tezyiqin yükselmeyine göre oyana bilmirdiniz.
-Ziyad?
-Ne heyassız heyat yoldaşınız var.Bura gelenden alemi bir birine qatıb.-hekim zarafat edib gülerek menide güldürmeye çalışırdı.Men ise hele tam özüme gele bilmediyimden key baxışlarım üzerimde idi.Onlar otaqdan çıxdıqdan sonra Ziyad otağa gelib elimden tutaraq saçlarımı oxşayırdı.
-Meni çox qorxutdun
-Bu nece olub Ziyad?
-Sesini duyanda oyanıb seni oyatmağa çalışsamda ayılmırdın.Qucağıma alanda ise yataqda qan görmeyimle seni bura çatdırdım..Şükür ayıla bildin İncim.2 gündür oyanmağı bacarmırdın-danışaraq elimden,saçlarımdan öperek kövrelmişdi.
Hekimden tezyiqimin qalxmasının sebebini soruşanda stresden ve yaxud ağır iş görmekden olduğunu yene demişdi.Ziyad mene iş

<< 1 ... 144 145 [146] 147 148 ... 188 >>