qorxusunu ailemden sonra ikinci defe yaşayırdım.
-Çeneni saxlaya bilmeyib her şeyi danışmısan yeqin.-Gözlerini açıb mezemmet dolu baxışlarla qardaşını süzüb başını yelledi.-Get sen daha amma evdekilere demirsen.
-.................
-Eziz!.
-Axı.
-Eziz!-ikinci ad çekmeyinde yazıq uşaq yaxşı deyib başını yana çevirdi.
-Belke qalım ?
-Yox get.
Keder çökmüş gözleri ile qalım deyerek Ziyada baxıb getmek istemesede onun sözüne qarşı gele bilmeyeceyini bildiyinden çıxıb getdi.Ezizi yola saldıqdan sonra qonaq otağına qayıdanda orda görmeyib heyecanlanaraq etrafıma baxanda ilk yataq otağıma keçdim.Üzerini deyişmeden yatağa uzanıb üzü tavana doğru gözlerini qapamışdı.Yaxınına gedib yatağın boş hissesine qalxaraq qarnımın böyüklüyüne göre ehtiyatla oturanda gözlerini açdı.
-Ziyad?
-..........
-Haran ağrıyır?
-................
-Ziyad.
-Yaxşıyam İnci.
-Yaxşı olan xestexanaya getmir.
-İnci yaxşıyam dedim.sadece işde üreyim biraz narahat oldu hekime getdim vessalam.
-Ziyad.-rahat,vecsiz danışmağına hirslenmişdim.-Bele nece rahat ola bilirsen?!.-Ürek orqanizmimizde mühüm orqanlardan en başda olanı sayılırdı.İnsan biraz üreyi ağrıyan kimi hekime getmez demeli ciddi sebeb vardı.
-Menim üçün bele narahat olursan?-üzünü mene dönüb baxanda cesaret edib elimi elinin üstüne qoydum.
-He..
-Qorxma yaxşıyam-elim ellerine alaraq öpüb buraxdı.Dermanların tesiriden key kimi olduğu üçün yatmaq istediyini deyerken narahat etmemek üçün qalxanda icaze vermeyib yeniden elimi tutdu.
-Gel yataq.
-Yaxşı-elimi buraxmağı ile yorğanı qaldırıb altına girerek başımı yastığa qoyanda belimden tutub özüne yaxınlaşdıraraq sinesine basanda gözlerim doldu.Bu halında bele yanında meni düşünüb isteyirdi.Narahat olar deye başımı qaldırıb kövrek baxışları ile rastlaşanda gözümde axmağa bend olan yaşlar süzülüb qolunu islatdı.
-Be-bele yatmayaq se-sene rahat olmaz.-kekeleyerek söyleyib öz yastığıma başımı qoyanda dikelib dirseyini yastığa dayaq verib mene baxaraq

<< 1 ... 166 167 [168] 169 170 ... 188 >>