böyreyime göre qorxusu olmadığını deyib bir neçe meslehetler vermişdi.
Seheri gün yemekden qaçaraq az yediyime göre halsız olmuşdum.
-İnci ya oturub hemişeki kimi yemeklerini yeyirsen ya da aparacam xestexanaya bir hefte orda qalacaqsan!.-Ziyad meni tehdid ederek gözümü qorxutsa da vecime deyildi amma bilirdim dedise edecekdi. Bütün günü güzgünün qarşısında dayanıb bedenime baxaraq lap komplekse düşürdüm.Gün erzinde evvelki kimi yox normal derecede yemek yeyende biraz aclıq hiss etsemde başımı qatıb yemirdim.Gece yatanda Ziyadın meni qucaqlamaması xetrime deymişdi.Doğrusu bezen üreyim daraldığı üçün yaxın durmamasını özüm deyirdim.Qaşqabağımı sallayıb arxamı ona dönerek yatmışdım.Seher işe gedende oyanıb yola salmaq isteyende-eziyyet çekib durma,yat men gederem.-demeyi ile küskünlüyüm lap üze çıxdı.
-Niye dura bilmeremki?..Men o qeder kökem?-esebleşmeyimden hormonlarımın atdığını görüb gülerek gelib saçımdan öpmüşdü.
-oy,oy yaxşı gel-şirinlik ederek qalxmağımı gözleyib seher yemeyini birlikte yeyende,evvel ki kimi çox yemediyimi görüb esebleşmişdi.
-Dediyinden dönmürsen?.
-Yox...çox kökem.arıqlayacam.
-İnci!.
Ses tonundan qorxaraq masadan qalxıb diger otağa keçende ardımla gelerek danışırdı.
-Hazırlaş hekime gedirik!.
-Getmirem.
-Özünden xeberin var!..Rengin iki günde solub..
-Heç ne olmaz.
-İnci dedim!.
-....................
-Qapıda gözleyirem!-sözünü bitirmesine üzerimi deyişib qabağına düşerek hekime getmişdik.Onun sözünden sonra inad etmeyimin menası olmadığından razılaşmışdım.Sesinde,görkeminde ele bir irade vardı ona qarşı çıxa bilmirdim.Belke de men qorxaq biri idim...Hekimin müayinesinden sonra zeiflediyimi deyib vitaminler yazarken Ziyad bir neçe gün burda qalmağımı deyende hekim tanışı olduğu üçün razılaşmışdı.Bunu eşidende üreyim sınmışdı,gözlerim dolduğundan heç ne demeyib susmuşdum.Onun zehmli biri olduğunu bilirdim amma bunu etmesini istemirdim..Meni temiz bir otağa yerleşdirib sağollaşanda üzüne baxaraq menimle zarafat etdiyini

<< 1 ... 180 181 [182] 183 184 ... 188 >>