düşünürdüm.Qucaqlayıb öpenden sonra heç ne demeden otaqdan çıxıb getmeyi ile zarafat olmadığı beynime çatmışdı.Bele etmeyine ağlayaraq yataqda oturub gözümü silende gelen tibb bacısının gülümsemeyine lap esebleşirdim.Axşama kimi ne qeder zeng etsede açmamışdım.Bir tek mesaj yazanda yaxşıyam yazıb telefonu kenara qoymuşdum.Bütün günü bu otaqda tekce darıxdığımdan ağlayaraq yuxuya getmişdim.Gözlerimi ovxalayaraq oyananda başımın üstünde dayanıb mene baxan Ziyadı gören kimi qalxıb yerimde oturdum.
-Niye gelmisen?-sesimde küskünlüyüm duyulduğuna emin idim.
-Eve gedirik.
-Doğrudan?-sevincimden gözlerim parlayırdı.
-He..bu qeder qaldın besdir..
Küskünlüyümü unudaraq ayaqqabılarımı geyinib ayağa qalxanda elimden tutub xestexanadan çıxarmışdı.Hekimle rastlaşanda dediyi sözlere eseblerim oyandı..
-İnci birde yemekden imtina etme,uşağa tesir edir bunlar.Burda qalmağa ehtiyac yox idi.Ziyadın isteyine göre bele etdim..Özüne yaxşı bax,birde komplekse girme.
-Çox sağolun hekim-sağollaşıb hekimin yanından ayrılanda elimi elinden çekmek isteyende üzümde olan ifadeni görüb buraxmamışdı.Mene ders olsun deye bele etmesine hirslendiyim üçün onunla yan-yana bele getmek istemirdim.Elimi buraxmayıb maşının yanına getirerek qapını açıb oturmağıma kömek etmişdi.Yol boyu danışmayaraq eve çatanda üzüne baxmadan ayaqqabılarımı çıxarıb otağıma keçdim.Üzerimi deyişib rahatlayandan sonra uzanmışdım ki elinde sini ve içinde cipsi,şokolad,dolma,meyve şiresi getirib yatağın diger,boş hissesine qoydu.
-İster kök ister arıq ol,men seni tek bedenine göre sevmemişem..Gel tersliyinden dön ve ürekle yemeklerini ye İncim-qarşımda oturub danışaraq üzümü sığallamasından hirsim yoxa çıxmışdı.Hem de çetinlikle imtina etdiyim yemeklerden bu qeder ayrı qaldığım bes idi.Cavab vermeden yerimde dikelib sinini qucağıma qoyaraq böyük iştahla ilk dolmadan başlayıb qabları 10 deqiqe içinde boşaltmışdım.Bu halıma Ziyad ucadan gülerek meni izleyib arada nefes al deyirdi..

Günler axarı ile keçib meni 9-cu

<< 1 ... 181 182 [183] 184 185 ... 188 >>