anlayırdım amma her insanın xarakteri özüne mexsus idi..Men kin saxlaya bilmirdim.Mene edileni unudub xoş davranmağı bacarırdım.
Axşam Ziyad eve gelende biraz sakitleşmişdi.Yemek yeyende ürek edib sözümü demişdim.
-Bu gün dediklerinde ciddi deyildin?
-Bu barede danışmaq istemirem!.-Ele bir görkemde bunu dedi qayıdıb sözüne söz deye bilmedim..Ailesine qarşı bele sert olmasına üreyimde buruqluq yaranmışdı.Onlarla küskün olmasını istemirdim.Çünki bu küskünlüyü mende yaşamışdım.
Hamileliyimin sonuncu ayını biraz ağrılı keçirdiyimden işinden bir aylıq opuskaya çıxmışdı.Gece yerimize uzananda Ziyadın meni qucaqlaması ile yan hisseme sancı girende sıçrayıb gülümsemişdim..Menim decel oğlum anasını atasına qısqanırdı.Yazıq Ziyad her defe bele olanda toxuna bilmediyinden qaşqabağını sallayaraq arxasını donub yatırdı.Bu gece onun qucaqlamağına ne ecebse balam sakit dayanmışdı.Son günler evde doğuşumun nece olacğı haqqda mübahiselerimi olurdu.
-İnad etme,gel emeliyyatla olsun doğuş..
-Yox men tebii doğuş isteyirem.Balamın ilk ağlamaq sesini duymaq isteyirem,onu görüb o anı yaşamaq isteyirem..-elimi qarnıma qoyaraq oxşayanda balacam içeride hereketler edirdi deyesen.
-Sene bir şey olsa ne ederem?..emeliyyatla olacaq doğuş vessalam!.sene qovuşmuşken bu..-deyib sözünü yarım saxlamışdı.
-Mene heçne olmayacaq..İnan buna-özüm çox inanmasamda onu inandırmağa çalışırdım.Böyreyimin birinin hedden artıq görünmeyecek qeder kiçik olması yox deyerinde heyatıma çox böyük tehlüke yaradırdı.Yene de buna reğmen tebii doğuş isteyirdim.Analıq hissini oyaq halda azad olduqdan sonra ilk qucağıma alanda dadmaq isteyirdim..Betninde bir varlıq daşımaq ve bu varlıq senin bütün dünyanı zebt edirse nece ona bağlanmayasan?..Ümidim mene Allahın bexş etdiyi gözel bir hediyye idi.Belke de onu böyüde bilmeyecekdim amma canımdan bir can dünyaya getirib yaşadacaqdım..
-Ziyad?
-Haycan..
-Anangile bele etme,küsme onlara..
-Bu haqqda danışmayaq.
-Men heç kimden küsmürem sende küsme..
-Sen çox böyük

<< 1 ... 183 184 [185] 186 187 188 >>