sehv edib küsmürsen!..
-Seni nece bağışlayıb yaşadımsa sende onları bağışlayacaqsan.
-..................
-Ziyaad...bunu menim üçün et xahiş edirem..
-..................
-Ziyad?.
-Yaxşı..-sevinerek ona daha da qısılıb qucaqlayaraq başımı sinesine qoyanda saçlarımdan öpüb qucaqlamışdı..

Dünenden ağrılarım artsa da keçer deyib yola verirdim.Seher halsız halda oyanıb qalxmaq isteyende sancım nece berk tutmuşdusa qalxmadan yerimde qaldım..Derinden nefes alıb vererek sakitleşende sancım azalmışdı.Ziyad senedlerle bağlı mağazalarına getdiyi üçün evde tek idim.Doğuş sancısı olmaz deye düşünerek qalxıb metbexe keçende sancım yene tutanda tez masaya oturub derinden nefes almağa başladım.Qarşımda olan saata baxanda 15-deqiqeden çox sancı çekmeyimden qorxaraq Ziyada zeng vurub ağrıdığımı deyen kimi özünü çatdırmışdı.O,gelene kimi birteherde olsa ağrıyaraq otağıma gedib üzerimi deyişerek yatağa uzanıb ağlayırdım.Bu ağlamaq hem sevincden hem heyecanımdan idi.Ziyad çöl qapını açıb meni sesleyerek telesik yanıma gelende meni ağlayan görende pis olmuşdu..Qorxusu gözlerinden oxunurdu.Keyleşib yerinde qalmağını menim qışqırıq sesim ayıltmışdı.Gücle qalxanda elimden tutaraq kömek edib evden çıxararaq maşına oturtmuşdu..Xestexanaya çatanda anamgil,qaynanamgil hamısı burada idi.Üzlerinden hem sevinc hem kövrekliklerini oxuya bilirdim.Ziyad qorxudan elimi bir deqiqede olsun buraxmırdı.Otağa keçen zaman hekim yoxlayıb doğuşun tam vaxtıdır deyende heyecanım daha da artmışdı..Doğuşun vaxtı olsa da açılışım hele olmamışdı.Günorta saat 12den ora geden men axşam 1-e kimi sanncımı çekdikden sonra doğuş otağına aparılmışdım.Doğuşa otağına keçmemişden evvel Ziyadla tek qalanda üreyimden keçenleri deyerek halallaşmaq isteyirdim.
-Mene söz ver nese olsa uşağımızı unudub yasımı saxlamayacaqsan..Onu men varam kimi yaxşı böyüdeceksen.
-Bele danışma.sene heçne olmayacaq!.
-Ziyad ?
-Yaxşı.-ağlayaraq danışmağıma onu da kövreltmişdim gözleri dolmuşdu.-Söz verirem...-Yanağına isti öpüş

<< 1 ... 184 185 [186] 187 188 >>