qondurub doğum otağına aparılmışdım..Gece 1-den başlayan doğuşum sehere yaxın saat 4-de nehayet bitmişdi.O,gözel anı yaşamaq menede qismet olmuşdu.Oğlumu ağlayaraq dünyaya getirmeyecem deye özüme söz versemde ilk gören kimi xoşbextlik duyğusunu dadaraq ağlayıb gülürdüm..Onun ağlamaq sesini duyanda gözlerimi rahat qapayıb özümden getdiyim üçün daha heçneyi xatırlamırdım.Oyananda başımın ağrısından gözlerimi gücle açan zaman Ziyad baş ucumda oturub elimden tutaraq meni izleyirdi..İlk cümlem -oğlumu görmek isteyirem-deyende saçlarımdan öpüb sevinerek otaqdan çıxdıqdan sonra az keçmeyi ile hekim qucağında oğlum ile gelib gülümseyerek qollarıma qoymuşdu..Bu balaca elleri,ayaqları olan şirin oğlan menim idi yeni?.Öpmeye qiymadığımdan başımı öne eyib nefesimle etrini duymağa çalışsanda gözlerimin qaraldığını görerek hekime verib başımı yastığa söykeyib özüme gelmeye çalışanda alınmamışdı.Derin bir qaranlığa getdyimi görürdüm.Bu qaranlıqda ne qeder qaldığımı bilmirdim bir tek hey yol gedirdim..İşığı görende sevinerek qaçıb bir boşluğa özümü atanda gözlerimi açmağı bacarmışdı.Gözlerimi qırparaq açmağa çalışanda otağda hekim ve tibb bacılarının qaçaraq hereket etmesine,danışmasına reaksiya vere bilmediyimden yeniden gözlerimi qapamışdım..Bedenim sanki ağır bir yük daşımış kimi yorğun düşmüşdü..Bu defe yeniden gözlerimi açanda Ziyad yene baş ucumda oturub mene dalğın baxışlarla baxırdı..Gözümü açmağıma inanmayaraq otaqdan çıxıb hekimi çağırıb gelmişdi.Bu defe hekimin dediklerini duyduğumdan sesimiiçıxara bilmesemde başımı yelleyib reaksiya verirdim..Yoxlanışlarını bitirdikden sonra hekim ürekden nefes alıb vermişdi.
-Qızım bizi çox qorxutdun.
-.............
-.Böyreyinin tezyiqi qalxdığı üçün oyana bilmirdin.24-saatdı yatırsan..
-Oğlum,..oğlum.-axır bu bir kelimeni iki defe söyleye bilmişdim..Hekim oğlun tam sağlamdı narahat olma,indide şirin yuxusundadır anası-deyib gülümseyerek yeniden tezyiqimi ölçürdü..
-Qızım men sene evvelden dedim emeliyyatla olsaydın heç bele

<< 1 ... 185 186 [187] 188 >>